บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 8 หน้า 5
มายูมิกระซิบ “นานะ...ช่วยฉันไล่ตานี่ออกไปที”
“เพื่อนต้องช่วยเพื่อน... แต่เพื่อนไม่ยุ่งเรื่องในครอบครัวของเพื่อนจ้ะ”
“ฉันกับเขาไม่ใช่!” ป่วยการจะอธิบาย มายูมิคืนแก้วเครื่องดื่มใส่มือนานะ และผลุนผลันเดินสวนริวออกไปอย่างรวดเร็ว
“มายูมิ”
“ถ้าเอาแต่เรียก แล้วจะปราบม้าพยศได้เหรอคะ” นานะโบกหลังมือไล่ริวให้ตามไป
ริวเดินไล่ตามมายูมิมาจนทัน และคว้าข้อมือมายูมิไว้
“ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้”
“ไม่ปล่อย! จนกว่าคุณจะบอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา”
“ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น”
“แต่ท่าทางที่คุณเป็นอยู่นี่มันไม่ใช่ หรือเพราะผมไม่ใช่ผู้กองหน้าเต้าเจี้ยว คุณก็เลยพูดคะ ขา หวานๆ ด้วยไม่ได้”
“ฉันดีกับคนที่ควรดี ร้ายกับคนที่ควรร้าย ฉันไม่ใช่คนอ่อนหวานแสนดี เหมือนผู้หญิงคนนั้นของคุณ”
“ผู้หญิงคนนั้น?” ริวคิดนิดหนึ่ง “อาคิโกะไม่เกี่ยว ไปพาดพิงถึงเขาทำไม!”
“ก็คุณว่าผู้กองยูจิก่อน”
“เดือดร้อนแทนกันมากสินะ!”
มายูมิจะตอบโต้ริว ชะงัก เมื่อเห็นพยาบาลเข็นรถพาคนป่วยผ่านมา จนทำให้ริวชะงักไปด้วย
มายูมิรีบสะบัดมือหลุดจากริว พยายามสะกดกลั้นอารมณ์โมโหให้เบาลง “หมดธุระของคุณแล้ว กรุณากลับไปเถอะค่ะ”
“ผมขออนุญาตพ่อคุณ มารับคุณไปซ้อมเคนโด้ที่บ้าน ก่อนจะพากลับไปส่งอย่างปลอดภัย”
“อยู่กับคุณน่าจะอันตรายมากกว่า”
“ถ้าคุณไม่ยอมไปกับผม พ่อคุณอาจสงสัยว่าเราทะเลาะเพราะอะไร คราวนี้คุณคงต้องตอบคำถามท่านอีกยาว”
มายูมิจ้องริวอย่างหงุดหงิด ถูกมัดมือชก
โรงซ้อมเคนโด้ มายูมิตวัดดาบไม้เล่นงานริวอย่างเอาเป็นเอาตาย ริวตั้งรับได้และตอบโต้มายูมิโดยไม่ออมมือ มายูมิหลบทัน หมุนตัวตีกลับริวอย่างคล่องแคล่ว หนักแน่น มายูมิกับริวปะทะดาบไม้กันอย่างดุเดือด เหมือนต้องการระบายอารมณ์ใส่กันมากกว่าที่จะตั้งใจฝึกซ้อม
ไทชิ คัตสึและเซกินั่งมองริวกับมายูมิฝึกซ้อมอย่างอึ้ง ทึ่ง หวาดเสียว