บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 5 หน้า 3
นานะได้ยินคัตสึและเซกิ ปรึกษากัน นึกขึ้นได้ จึงหันไปส่งสัญญาณบอกมายูมิให้ช่วยทำอะไรสักอย่าง มายูมิส่ายหน้าไม่รู้ว่านานะกำลังบอกอะไร นานะชี้ไปที่โคโตะให้มายูมิขึ้นไปเล่นแทนริว มายูมิเข้าใจแต่ไม่ยอม นานะชี้ให้มายูมิดูสีหน้าคนป่วยที่เริ่มเครียด และพยายามไล่ให้มายูมิขึ้นไป มายูมิเริ่มสองจิตสองใจ
เหล่าพยาบาล ญาติผู้ป่วยและผู้ป่วยเริ่มหงุดหงิดจะลุกหนี เพราะทนฟังเสียงโคโตะของริวไม่ไหวแล้ว
เสียงบรรเลงโคโตะเปลี่ยนเป็นจังหวะดนตรีที่นุ่มนวลและไพเราะดังขึ้น ทุกคนชะงัก หันไปกลับมองที่มาของเสียงบนเวทีด้วยความแปลกใจ
มายูมิกำลังบรรเลงโคโตะอยู่บนเวที แทนที่ริว โดยมีริวนั่งอมยิ้มอยู่ข้างๆ มายูมิบรรเลงดนตรีโคโตะด้วยท่วงทำนองและดนตรีที่ไพเราะ นานะ ไทชิ คัตสึ เซกิและคนอื่นๆ หยุดฟังเสียงดนตรีของมายูมิอย่างเคลิบเคลิ้ม ราวต้องมนต์สะกด สายตาของริวที่มีต่อมายูมิเต็มไปด้วยความชื่นชม มายูมิหันมาเห็นสายตาริว ทั้งสองสบตากัน เหมือนจะเคลิ้มตามท่วงทำนองเพลง มายูมิรู้สึกตัว บรรเลงโคโตะจนจบเพลง ทุกคนต่างปรบมือชื่นชมเป็นอย่างมาก มายูมิลุกขึ้นโค้งตัวขอบคุณ ริวรีบลุกขึ้นโค้งตัวด้วยเนียน ๆ
“คุณมายูมิบรรเลงโคโตะ...พิณญี่ปุ่นได้ไพเราะมากครับ” ไทชิชื่นชม
“เพื่อนสาวฉันสวย เก่ง เป็นเลิศที่สุด” นานะเห็นพ้อง
นางพยาบาลถามขึ้น “คุณริวกับคุณหมอมายูมิเป็นคู่ที่เหมาะสมมาก เมื่อไหร่จะได้ฤกษ์แต่งงานคะ”
“อีกไม่นานครับ”
มายูมิแทรกขึ้นทันทีอย่างไม่สนใจริว “จะไม่มีงานแต่งงานของฉันกับริว โอะนิซึกะเกิดขึ้นค่ะ”
ทุกคนตกใจ งงๆ มายูมิหันไปมองหน้าริว ประกาศชัดเจน “เราเป็นอิสระต่อกัน นับจากวันที่คุณหายไปเป็นเวลา 7 ปี”
“ผมกลับมาแล้ว...และผมจะทำทุกอย่างให้คุณยอมแต่งงานกับผม” ริวประกาศกร้าวอย่างไม่ยอมแพ้
ทุกคนต่างส่งเสียงเชียร์และให้กำลังใจริวกันทั่วบริเวณ
คัตสึ เซกิ สนับสนุน “สู้เพื่อรักครับโซเรียว”
“พวกเราเอาใจช่วยโอะนิซึกะโซเรียว”
มายูมิก้าวเข้าไปประจันหน้ากับริว สายตาเด็ดขาด มุ่งมั่น “คุณไม่มีทางชนะใจฉันได้!”
“ความรักไม่มีแพ้ไม่มีชนะ แล้วในที่สุด...คุณจะเปิดใจยอมรับผม”
มายูมิทั้งอึ้งทั้งโกรธ มองริวด้วยความสับสน
โถงบ้านทากาฮาชิ ทามาโกะ เมกุมิและมิยูกิกำลังช่วยกันยกอาหารมาวางจัดวางบนโต๊ะ โดยมีทากาฮาชินั่งอ่านหนังสือรออยู่ มายูมิกลับมาถึงบ้านด้วยสีหน้าท่าทางเครียด ๆ
“ทำไมพี่มายูมิกลับมาเงียบๆ ล่ะ”