บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 1 หน้า 2
“เอ๊า! พูดเหมือนผมผิด ป้าต่างหากที่ผิด ทำไมไม่ไปข้ามทางม้าลาย”
“มันมีให้ข้ามมั้ยล่ะ พูดไม่คิด!”
สิริกันยา เห็นท่าไม่ดี รีบแทรกขึ้นมา“ย่า พอแล้ว ไปได้แล้ว ขอโทษอีกทีนะคะพี่” สิริกันยาเอ่ยขอโทษแท็กซี่กับณรังค์ที่ทำให้วุ่นวาย ศรีนวลยังหันไปพูดกับแท็กซี่ต่อ
“จะว่าอะไรอีกมั้ย จะไปแล้วนะ!”
“รีบๆไปเหอะ”
ณรังค์กับคนขับแท็กซี่เดินไปขึ้นรถ ส่วนสิริกันยามองไปอีกฝั่งถนน เห็นชายฉกรรจ์แก๊งทวงหนี้กำลังเดินมาจากมุมหนึ่ง สิริกันยาตกใจ
“พวกมันตามมาแล้วย่า!!!”
ศรีนวลหันไปมอง จังหวะเดียวกับที่แก๊งทวงหนี้มองมาเห็น ทั้งหมดวิ่งกรูมาเตรียมวิ่งข้ามถนนมาทันที
“ชิบหายแล้ว หนีสิวะ! วิ่ง วิ่ง วิ่ง จะวิ่งไปไหนดีล่ะกู!”
สิริกันยาเห็นแก๊งทวงหนี้พยายามจะข้ามถนนมา ศรีนวลตกใจ ละล้าละลังไม่รู้จะวิ่งไปทางไหนดี ทันใดนั้นสิริกันยามองไปที่รถแท็กซี่ที่ณรังค์นั่งอยู่ซึ่งกำลังจะปิดประตูรถ เธอไม่รอช้ารีบจูงศรีนวลวิ่งไปแล้วดึงประตูไว้ไม่ให้ณรังค์ปิดแล้วผลักศรีนวลเข้าไป ณรังค์ตกใจ
“เฮ้ย!!! อะไรกันคุณ!!!”
“เดี๋ยวค่อยอธิบาย ตอนนี้ ขอหนีตายก่อน!!” สิริกันยารีบร้อน
“เฮ้ย!! เดี๋ยว!!”
“ไม่เดี๋ยวแล้ว!!!”
สิริกันยาตามเข้าไปนั่งอีกคน เบียดจนณรังค์ถอยไปติดประตูอีกข้าง พอปิดประตู เธอตะโกนสั่งแท็กซี่
“กระทืบเลยค่ะพี่!!!”
แก๊งทวงหนี้กำลังตามาติดอยู่ตรงเกาะกลาง ณรังค์เห็นเหตุการณ์แล้วแต่ยังงงไม่ต่างจากแท็กซี่ สิริกันยาตะโกนดังขึ้น“หรือจะให้หนูกระทืบ”
แท็กซี่ออกรถอย่างรวดเร็ว ขับไปไกลแก๊งทวงหนี้เจ็บใจที่จัดการกับสิริกันยาและศรีนวลไม่ได้
พอรถออกตัวหนีจากแก๊งทวงหนี้รอดมาได้ณรังค์ สิริกันยา และศรีนวล นั่งเบียดที่เบาะหลังโดยมีสิริกันยาคอยมองหลังตลอดด้วยความระแวง ส่วนศรีนวลนั่งตัวแข็ง เกร็ง และคอยถามสิริกันยาด้วยความกังวล
“หนีพวกมันพ้นหรือยัง”
“พ้นแล้ว ไม่เห็นแล้ว” สิริกันยาตอบด้วยอาการโล่งใจ
ณรังค์รีบถามด้วยความงง
“หนีใครมาเหรอครับ”
“หนีเจ้าหนี้!!!..จริงๆแล้วฉัน..” ศรีนวลอยากเล่าแต่โดนสิริกันยาขัดไว้
“ย่า!”