บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 5 หน้า 4
สิริกันยารอโบกแท็กซี่อยู่ริมถนน แต่ยังไม่มีแท็กซี่มา เธอร้อนรนเพราะกลัวสาย ทันใดนั้นปฐวีเห็นสิริกันยารอแท็กซี่อยู่จึงชะลอรถจอดไว้ข้างทาง สิริกันยาเห็นแท็กซี่มาแต่ไกล ดีใจ ลงจากทางเท้าลงไปในถนน โบกรถ ปฐวีเร่งความเร็วรถรถพุ่งหาสิริกันยา
“ว้าย!!!”
รถของปฐวีแล่นเบียดสิริกันยาจนล้มลงบนทางเท้า พอเห็นคู่อริล้มลงปฐวียิ้มสะใจ สิริกันยาเจ็บแต่แอบจำทะเบียนรถไว้
“กข 23….”
แต่แล้วรถของปฐวีขับห่างออกไปจนมองไม่เห็นเลขทะเบียน สิริกันยาเจ็บใจ “โห้ย!!!”
สิริกันยาข้อเท้าซ้ายแพลง ลุกไม่ขึ้น “โอ๊ย!!!”
พลเมืองดีเห็นเข้ามาช่วย “เป็นอะไรมากมั้ยคะ น้อง”
ที่ห้องเรียน ป.1/2 ละมุลสอนการบวกเลขให้กับนักเรียน อย่างตั้งใจ
“นี่คือหลักหน่วย นี่คือหลักสิบ เราจะบวกหลักหน่วยก่อน ศูนย์บวกสอง บวกได้เท่าไหร่ค่ะ”
นักเรียนนับนิ้วทั้งใจเรียน “สอง”
สวัสดิ์แอบดูละมุลสอนนักเรียนที่หน้าประตูห้อง
“ใส่สองตรงนี้ ต่อไปหลักสิบ หนึ่งบวกหนึ่ง ได้…”
นักเรียนตอบ “สอง”
“ใส่สองตรงนี้ แล้วขีดเส้นใต้ผลลัพธ์สองเส้น...แล้วมาตอบใส่เลขไทยข้างล่าง เข้าใจมั้ยคะ”
“เข้าใจค่ะ /ครับ”
สวัสดิ์ยังแอบมองดูละมุล พอเสียงออดหมดเวลาเรียนดังขึ้น สวัสดิ์ตกใจทำแฟ้มที่ถือมาด้วย ละมุลมอง สวัสดิ์เก็บแฟ้มอยู่หน้าห้อง แต่ยังหันไปสั่งการบ้านนักเรียน
“การบ้านหน้าสิบเก้านะคะ ข้อ1 ถึง5”
สวัสดิ์เห็นละมุลกำลังง่วนกับนักเรียน จึงรีบเดินออกไปเพราะกลัวละมุลจะเห็น
“อ่ะ พักสิบนาที ไปเข้าห้องน้ำ กินนมให้เรียบร้อย แล้วรีบกลับเข้ามาเรียนต่อค่ะ”
นักเรียนกรูกันออกไปนอกห้อง ละมุล ดูแลนักเรียน
“อย่าวิ่งค่ะ เดินดีๆ”
ละมุลโทร.หาณรังค์ถามอาการของแม้นเทพอย่างเป็นห่วง
“พี่ณะ...แม่โทร.มาบอกเรื่องท่านชาย...ท่านเป็นไงบ้าง”
“กลับมาเป็นปกติแล้ว”
“คุณหญิงไม่ควรทำแบบนี้”
“คุณหญิงไม่เคยรู้จักคำว่าควรหรือไม่ควร”
“พี่ณะ คุณหญิงจะใช้วังเป็นเรือนหอจริงเหรอ”
“อืม ถ้าท่านชายยกให้นะ ต้องรอคำตอบจากท่านอีกที”
“ถ้าเป็นอย่างนั้น...ละมุลจะย้ายออกจริงๆนะ”
“ละมุล...”
“ละมุลไม่อยากอยู่แล้ว”