บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 5
ศตวรรษมองอนุศนิยาด้วยความรู้สึกแย่อย่างที่สุด ก่อนจะจรดปากกาเซ็นชื่อในสัญญา “พอใจแล้วใช่มั้ย”
“ก็แค่นั้น”
ประตูเปิดผลัวะออก ชยากรพรวดเข้ามา “นุศ!!” เขาสั่งรปภ. “จับตัวมันไว้ มันทำอะไรนุศหรือเปล่า”
“ไม่มีอะไรค่ะอาชยา”
รปภ. ชะงัก งง ตกลงต้องจับหรือไม่จับ ศตวรรษมองชยากรที่ประคองอนุศนิยา รู้สึกถึงความห่วงใยที่เกินปกติ สายตาศตวรรษบอกความผิดหวัง ทั้งกับความแล้งน้ำใจและพฤติกรรมของอนุศนิยา อนุศนิยาเห็นถึงกับชะงัก ศตวรรษไม่พูดอะไรอีก เดินออกไปจากห้อง ชยากรมองตามไม่พอใจ
ศตวรรษกำลังจะเดินออกจากคาซ่าสตูดิโอ ชยากรตามมาเรียก “เดี๋ยว!!” ศตวรรษชะงัก “อย่าแตะต้องนุศแม้แต่ปลายเล็บ ถ้าเกิดอะไรไม่ดีขึ้นกับนุศ ผมจะจัดการคุณเป็นคนแรก!!”
“ผมไม่คิดจะยุ่งกับผู้หญิงของคุณ สบายใจได้”
“ให้มันจริง อย่าให้เห็นคุณมาหาเรื่องนุศอีก”
ศตวรรษจ้องหน้าชยากร ไม่ตอบ ชยากรชี้หน้าศตวรรษแบบฝากไว้ก่อน แล้วเดินกลับไป ศตวรรษถอนใจ หงุดหงิด
เสาวรสทำฟูมฟาย ที่หน้าผากมีพลาสเตอร์ปิด มีจันทร์กับชะมวงดูแลอยู่ ศตวรรษกำลังเก็บอุปกรณ์ทำแผล
“ผู้หญิงคนนั้นส่งคนมาบุกบ้าน มาทำร้ายแม่ยังไม่หนำใจ ยังจะให้วรรษเซ็นรับหนี้ทั้งหมดไปอีก!!??? หัวจิตหัวใจของยัยนั่นทำด้วยอะไร ทำไมถึงใจดำแบบนี้ “
ศตวรรษพยายามเปลี่ยนเรื่อง “แม่ไปพักเถอะครับ พรุ่งนี้แผลก็น่าจะดีขึ้นแล้ว”
“เพราะแม่แท้ๆ ลูกถึงต้องลำบากอย่างนี้”
“ผมไม่เป็นไรจริงๆครับแม่ ก็แค่ต้องทำงานให้มากขึ้น “
“แค่ทำงานมากขึ้น มันจะพอเหรอ” เสาวรสคร่ำครวญ “ถ้ารู้ว่าจะเป็นอย่างนี้ แม่จะไม่เอาเงินคนพวกนั้นมาเด็ดขาด แม่ทำบาปกับลูกจริงๆ แม่เป็นแม่ที่แย่มาก”
จันทร์หันไปเม้าท์กับชะมวง “แหม ที่ตอนมีเงินก็ไม่พยายามจะคืนเขา เอาไปต่อทุนเข้าบ่อนต่อ เจ้าหนี้ที่ใหนเขาจะยอมหละ จริงไหม”
“ใช่ สงสารคุณวรรษจริงๆโดนแม่ดราม่าใส่ตลอด”
เสาวรสแอบถลึงตาใส่จันทร์กับชะมวง สองสาวทำไม่รู้ไม่ชี้ เสาวรสยิ่งกังวลหันไปดราม่าต่อ “แล้ว...ถ้าวรรษหาเงินไปคืนเขาได้ไม่ครบ”