บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 5 หน้า 2
“ต้องครบครับ ยังไงผมก็ต้องหาทางปลดหนี้ผู้หญิงคนนั้นให้เร็วที่สุด” ศตวรรษหน้าตามุ่งมั่นเอาจริง แต่เสาวรสกลุ้มใจมาก ครุ่นคิดหนักว่าต้องทำยังไงดี?!
บรรยากาศงานเปิดร้านเพชรในห้างหรู มีแขกทยอยมาร่วมแสดงความยินดี ที่เคาน์เตอร์ด้านหนึ่ง โสมมิกานั่งเท้าคาง ถอนใจเซ็งๆ ไม่สนใจดูเพชรหรือคุยกับใคร
เจ้าของร้านเห็นก็เข้าไปหา “เป็นอะไรคะน้องโสม เพชรร้านพี่ไม่ถูกใจน้องโสมหรือคะ”
โสมมิกาหมกมุ่นกับความคิดตัวเอง “ไอ้คำว่าไม่ใช่คนตัวเปล่า มันหมายถึงอะไรได้บ้าง”
เจ้าของร้านงง “ยังไงนะคะ?”
“ช่างเถอะ โสมแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย” โสมมิกาเบือนหน้าทางอื่นปิดการสนทนาดื้อๆ
เจ้าของร้านงง เดินเลี่ยงออกไป โสมมิกาหันไปก็ชะงัก เพราะเสาวรสยืนยิ้มอยู่ โสมมิกานิ่วหน้าหันไปมองรอบๆ ไม่มีใครนอกจากเรา
“หนูโสมมิกา?” โสมมิกาชะงักกึก มองระแวง เสาวรสรีบพูดต่อ “ชั้นชื่อเสาวรส เป็นแม่ของหมอศตวรรษจ้ะ”
โสมมิกาหน้าคลายความระแวง เสาวรสฉีกยิ้มเต็มที่ โสมมิกายิ้มตอบ แต่ก็แปลกใจ
ชยากรพูดอย่างเป็นห่วงอนุศนิยาและยังโมโหค้างศตวรรษอยู่ “อาสั่งซีเรียวริตี้ไว้หมดแล้ว ต่อไปคงไม่มีใครกล้าบุกรุกมาแบบนี้ได้อีก”
อนุศนิยายังไม่พูดไม่ทันขาดคำ ประภาก็วิ่งหน้าตาตื่นมาหา “คุณนุศ คุณชยา.... เกิดเรื่องแล้วค่ะ!!!”
ชยากรกับอนุศนิยามองประภาด้วยความสงสัย
ใบเฟิร์น จีน่า พนักงานคนอื่นมากมายกำลังยืนมุงชายคนนึ่งนอนคว่ำหน้าหน้าเหมือนหลับอยู่บนเตียง รองเท้าถอดทิ้งกระจุยกระจายอยู่บนพื้น ทำเหมือนอยู่บ้านตัวเอง
จีน่าหันไปเม้าท์กับใบเฟิร์น “จีน่ามาถึงก็เห็นนอนอยู่ตรงนี้ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น”
“เจ้าชายมานอนนิทราอยู่ตรงนี้ คงต้องให้เจ้าหญิงจุมพิตถึงจะฟื้น”
“มีแต่เจ้าหญิงนิทราไม่ใช่เหรอ??”
ใบเฟิร์นไม่สนพุ่งตัวลงไปบนเตียง ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปดมๆ “กลิ่นผู้ชาย หอมชื่นจายยยยยย อ่ะคิอ่ะคิ”
ใบเฟิร์นกำลังจูบบบบ แต่ประภาพาอนุศนิยากับชยากรเข้ามาพอดี “นี่ไงคะ...อยู่นี่ค่ะ”
ใบเฟิร์นเบรคเอี๊ยด!! รีบเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียง “คือใบเฟิร์นกำลังจะช่วยปลุกอยู่พอดีเลยอ่ะค่ะ “
อนุศนิยามองชายที่นอนบนเตียงด้วยความสงสัย พอขยับเข้ามาใกล้ก็รู้ทันทีว่าเป็นใคร “นายเล็ก!!“
ประภา กับ ใบเฟิร์นตกใจมาก
“คุณพระ ดีนะที่ฉันไม่ทำอะไรลงไป...”
จีน่าอยากรู้ “นายเล็กนี่ใครอ่ะ“