บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 2 หน้า 2
กฤตนัย บอกพนักงาน “ขอบคุณนะครับ ขอน้ำแข็งด้วยนะครับ”
พนักงานเอาน้ำแข็งใส่แก้วส่งให้ กฤตนัยเอาผ้าเช็ดหน้าตัวเองกางแล้วเทน้ำแข็งใส่ ห่อแล้วเอามาประคบตรงจุดที่โดนกาแฟลวกด้วยอาการทนุถนอม กฤตนัย สายตาอ่อนโยนมาก “ดีขึ้นไหม”
“ค่ะ”
เซมใช้ศอกกระแทกเบาๆ กับเจนจันทร์ พูดแบบไม่มีเสียงว่า “หล่อมากก”
สีหน้าเซมแบบว่าระทวยมาก
“ขอโทษนะคะ ดิฉันไม่ทันระวังทำให้คุณต้องเจ็บ” กิ่งกาญจน์ยิ้ม “ไม่เป็นไรค่ะ”
กฤตนัยชะงักที่เห็นว่าเป็นโยทกา “คุณ...”
โยทกายิ้ม “สวัสดีค่ะคุณกฤตนัย”
เจนจันทร์กับเซมหันขวับมองโยทกาแบบเหวอ ๆ ว่ารู้จักด้วยเหรอ
“คุณ..”
“โยทกาค่ะ ยินดีนะคะที่ได้พบคุณอีกครั้ง”
กิ่งกาญจน์ เซม เจนจันทร์มองโยทกากับกฤตนัยด้วยสายตาแปลกใจ
ตึกวริศรักษ์ กฤตนัยเดินนำกิ่งกาญจน์เข้ามาในห้องทำงาน
“บังเอิญจังเลยนะคะ เจอกันที่โน่นแล้วยังกลับมาเจอกันที่นี่”
กฤตนัยคิดพลางเดินตรงไปที่กลุ่มครีมทดลองที่วางอยู่หลายแบบ หลายแพคเกจ นึกถึงโยทกา กฤตนัยพึมพำเบาๆ กับตัวเอง “ไม่น่าบังเอิญ...”
กิ่งกาญจน์มอง “พี่ว่าอะไรนะคะ”
กฤตนัยหยิบกระปุกครีมขึ้นมาเปิด “กิ่ง ...”
กฤตนัยดึงกิ่งกาญจน์มาแล้วจับมือข้างที่โดนกาแฟลวก อีกมือใช้นิ้วแตะครีมแล้วทาวนเบา ๆ ตรงจุดที่โดนลวก “ยังปวดแสบปวดร้อนอยู่ไหม”
“ไม่แล้วค่ะ” กิ่งกาญจน์ยิ้มน่ารัก
“บัวหิมะทาให้ผิวชุ่มชื้น จะได้ไม่มีแผลเป็น”
“กลัวน้องขายไม่ออกเหรอคะ”
“ทำไมต้องกลัว ถ้าขายไม่ออกก็อยู่กับพี่นี่ล่ะ น้องคนเดียว พี่ดูแลได้”
“ถ้าพี่มีแฟนห้ามคืนคำนะคะ” กฤตนัยยิ้มโยกหัวกิ่งกาญจน์เบาๆ ด้วยความเอ็นดู
“แล้วพี่กฤตจะรับคุณโยเข้ามาทำงานไหมคะ”
“ถ้าเขาเป็นคนเก่งเดินเข้ามาบริษัทเราแล้ว กิ่งจะปล่อยไปไหม?”
กิ่งกาญจน์เข้าใจ “แต่ถ้าเคยมีเรื่องกับชัชน่าจะยากนะคะ
กฤตนัยฟังกิ่งกาญจน์ สีหน้าคิดหนักเพราะจริงอย่างที่กิ่งกาญจน์ว่า