บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 21 หน้า 2
“กิ่งกำลังผ่าตัดเอาเลือดคั่งในสมองออก” โยทกาอึ้งที่รู้ว่ากิ่งกาญจน์เจ็บหนัก
“คุณก็ดูปลอดภัย แล้วทำไมคุณกิ่งถึง...” หน้าชัชรัณเครียด
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ รถของชัชรัณหักหลบมอเตอร์ไซค์ ชัชรัณหักซ้ายสุดแรง รถพุ่งไปจะลงข้างทาง แต่รถเบรกได้ก่อนที่จะลงไปชนกับต้นไม้ รถหยุดชัชรัณจับพวงมาลัยด้วยยังมีสติ
“ชัชโอเคไหมคะ”
“ผมไม่เป็นไร”
ชัชรัณหันไปหากิ่งกาญจน์ที่ตั้งสติได้ แต่กิ่งกาญจน์ยังไม่ทันพูดอะไรต่อ จู่ๆ มีกระบะที่พุ่งมาด้วยความเร็วพุ่งเข้าชนประตูข้างของกิ่งกาญจน์เต็มแรง ปึ้ง!
หน้าห้องผ่าตัด ชัชรัณ โยทกา ภุชงค์อยู่ที่หน้าห้องผ่
“คุณชัชบอกที่บ้านหรือยังคะ”
“ผมบอกป้ามาลัยไปแล้ว เดี๋ยวคุณยายก็คงจะมา”
“แล้วคุณลุงล่ะคะ บอกหรือยัง”
ชัชรัณนิ่งไป โยทกาเห็นชัชรัณไม่ตอบก็หยิบมือถือจะโทร แต่ชัชรัณจับมือโยทกาไว้ไม่ให้โทร
“ผมจะอยู่หรือตาย เขาก็ไม่เคยสนใจอยู่แล้ว”
“ชัช!” ทุกคนชะงัก ชัชรัณหันไปตามเสียง เห็นเถกิงที่เข้ามา ทันทีที่ชัชรัณหันไป เถกิงจะเข้ากอดชัชรัณด้วยความเป็นห่วง แต่เถกิงต้องชะงักกับสายตาของชัชรัณที่มองมาด้วยความเย็นชา เถกิงต้องลดมือลงแต่สายตายังมองสำรวจชัชรัณด้วยความห่วงใย “แกเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“ผิดหวังใช่ไหมครับ ที่ผมยังไม่ตาย..” โยทกา เถกิง ภุชงค์อึ้งกับการตอบโต้ของชัชรัณ
“พ่อคุณเขาเป็นห่วงคุณนะ”
“มันเป็นเรื่องในครอบครัวผม”
“แต่คุณไม่ควรพูดแบบนี้”
“ถ้าไม่มีคนรวมหัวกันพยายามทำลายชีวิตผม กิ่งคงไม่ต้องเจ็บตัว เรื่องทั้งหมดมันคงไม่เป็นแบบนี้”
“แต่คุณลุงเขา...” เถกิงแทรก “ไม่เป็นไรครับ...ขอบคุณคุณภุชงค์มากนะครับ”
ภุชงค์เห็นสายตาขอร้องของเถกิงก็ยอมเงียบอย่างหัวเสีย โยทกามองภุชงค์กับเถกิงอย่างจับสังเกต
“แกไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม” ชัชรัณนิ่งไม่ตอบ
ภุชงค์ทนไม่ได้ “คุณลุงครับ ผมขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมครับ” เถกิงพยักหน้ารับ เดินไปกับภุชงค์
เถกิงมองภุชงค์ “ขอบคุณนะครับที่โทรบอกผม”
“ไม่ต้องห่วงนะครับ ชัชรัณน่ะหัวแข็ง เขาไม่เป็นไร”