บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 21 หน้า 3
ชัชรัณลงนั่งด้วยสีหน้าเหนื่อย
“คุณลุงดูเป็นห่วงคุณมากนะ...”
ชัชรัณนึกภาพที่เถกิงเหมือนจะเข้ากอด แต่ชะงักด้วยความห่างเหินที่กลายเป็นกำแพงมานาน
“คุณชัชคะ..”
“ผมปวดหัว...ขอไม่พูดเรื่องนี้นะ”
โยทกาจำต้องเงียบ ชัชรัณนั่งมองประตูห้องผ่าตัดด้วยความกังวลห่วงกิ่งกาญจน์ โยทกานั่งอยู่ข้างๆ เงียบ ๆ
ล็อบบี้โรงพยาบาล กุสุมาเดินคุยมือถือเข้ามาด้วยอาการรีบร้อน
“คุณภุชงค์บอกว่าพี่กิ่งยังอยู่ในห้องผ่าตัด ป้องเพิ่งมาถึงโรงพยาบาลค่ะ พี่กฤตจะขึ้นเครื่องหรือยังคะ”
ฝนตกหนัก กฤตนัยคุยมือถืออยู่ในสนามบินด้วยความร้อนใจ
“พี่ติดพายุ ยังกลับไม่ได้ ป้อง พี่ฝากเข้าไปดูอาการกิ่งแล้วโทรมาบอกพี่ด่วนเลยนะ”
“ใจเย็น ๆ นะคะพี่กฤต ป้องจะโทรรายงานพี่ทุกระยะ” ภุชงค์เข้ามา
“คุณภุชงค์! พี่กิ่งออกมาจากห้องผ่าตัดหรือยังคะ”
“ยังครับ”
“พี่กฤตคะ”
“ไม่ต้องวางสายนะป้อง พี่ไม่อยากรอ...”“ได้ค่ะพี่ พาฉันไปหาพี่กิ่งที” ภุชงค์พากุสุมาออกไป
หน้าห้องผ่าตัด ชัชรัณยังนั่งอยู่กับโยทกา คุณผ่อง เพ็ญศรี มาลัยเข้ามา
“ตาชัช!” คุณผ่องรีบเข้าไปหาชัชรัณ เพ็ญศรีกับมาลัยตามเข้ามาหาชัชรัณ โยทกาเดินห่างออกมา
คุณผ่องตกใจที่เห็นเสื้อชัชรัณเปื้อนเลือด “ชัชบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“ผมไม่เป็นอะไรครับยาย”
“แล้วเลือดพวกนี้ล่ะ” ชัชรัณลำบากใจ “เลือด...ของกิ่งครับ”
“ตายแล้ว นี่หนูกิ่งคงเจ็บหนักใช่ไหมคะ ป่านนี้ยังไม่ออกจากห้องผ่าตัด ถ้าคุณละอองรู้...”
“ชัชรัณ!” ทุกคนหันไปตามเสียงเห็นคุณหญิงละอองพุ่งเข้าไปหาชัชรัณ แล้วตบหน้าชัชรัณสุดแรง “เธอทำร้ายลูกฉัน ไอ้คนเลว ไอ้เลว!!!!”
คุณหญิงละอองพุ่งเข้าตีชัชรัณไม่ยั้ง ชัชรัณยืนรับการลงไม้ลงมือของคุณหญิงละอองไม่หนีไม่ป้องกันตัว โยทกาเข้ามาจับคุณหญิงละอองไว้หวังจะช่วยดึงออกมา “คุณละอองคะ..”
คุณหญิงละอองหันมาเหวี่ยงมือฟาดใส่หน้าโยทกา “อย่ามาแตะต้องฉัน นังหน้าด้าน!”