บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 17
พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 17
ห้องพักธงรบ เจ๊หว่างกำลังแต่งหน้าให้เคน ชิปปี้ แม้กกี้ อีกสองหนุ่มในชุดดำถือปืนรายล้อม สุดท้ายเจ๊หว่างก็ฟิวส์ขาดทนไม่ไหว
“โอ๊ย เล่นถือปืนยืนกุมกันอยู่แบบเนี่ย ใครจะมีอารมณ์แต่งหน้ากันล่ะ”
“ช่วยไม่ได้เจ๊ ไอ้นี่มันร้าย เผลอเมื่อไร มัน ‘เล่น’ พวกผมแน่”
เจ๊หว่างเคือง ๆ “ไม่ใช่แต่ลูกสาวฉันหรอกที่จะ ‘เล่น’ พวกเธอ อย่าเผลอก็แล้วกัน”
“อุ๊ยเจ๊ ! เจ๊จะเล่นอะไรพวกผมเหรอครับ”
“อยากลองไหมล่ะ” เจ๊หว่างหันขวับกลับไปแต่งหน้าต่อ แม้กกี้ถอยออกไป ใบหน้ายังระบายด้วยรอยยิ้ม
“หนูก็เหมือนกัน หาเรื่องมาให้แม่ตลอด”
“ขอโทษด้วยนะคะ ไม่ได้คิดจะดึงคุณแม่มาเกี่ยวจริง ๆ ค่ะ”
เจ๊หว่างแต่งหน้าให้ต่อโดยไม่พูดอะไร จนเคนพูดขึ้นมา “คุณแม่คะ”
“หือ ?”
“ตรงใต้ตานี่ดูแปลก ๆ หรือเปล่าคะ”
“แปลกยังไง”
“หนูว่ามันออกเขียว ๆ”
“ไม่มั้ง”
เจ๊หว่างก้มลงไปดูใกล้ ๆ เคนกระซิบบางอย่างที่หูเจ๊หว่าง เจ๊หว่างมีปฏิกิริยาเปลี่ยนเป็นนิ่งไปเสี้ยววินาที ชิปปี้เพ่งมองอย่างรู้สึกมีพิรุธ เจ๊หว่างรีบกลบเกลื่อน “จริงด้วย เดี๋ยวแม่เติมให้อีกหน่อยดีกว่า”
“ขอบคุณค่ะคุณแม่”
ชิปปี้คลายสีหน้าที่เพ่งมอง เจ๊หว่างกับเคนแอบสบตากัน แล้วพยักหน้าให้กันเล็ก ๆ อย่างรู้กัน
ฟีนิกซ์ ห้องเจน พิ้งค์นั่งเครียดด้วยความเป็นห่วงเคน ซูซี่นั่งลงข้าง ๆ มองพิ้งค์อย่างเข้าใจความรู้สึก
“พวกนั้นอุตส่าห์ลงทุนวางระเบิด เพื่อจับตัวเคนไป พวกเขาคงคิดแล้วล่ะ ว่าสิ่งที่ได้ต้องคุ้ม”
“หรือว่าพวกนั้นจะยังไม่เจอแฟลชไดรฟ์ ? ถึงต้องจับตัวเคนไป เพราะเคนเป็นเหมือนกุญแจไขปริศนา ว่าแฟลชไดรฟ์ซ่อนอยู่ตรงไหนในมงกุฎ”