บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 17 หน้า 5
“ไหนล่ะเรื่องธุรกิจของเรา”
“ไม่มีธุรก่งธุรกิจอะไรแล้ว แกไม่ผ่านเงื่อนไขแรก”
ชิปปี้ใช้ปืนขู่เคน ขณะที่แม้กกี้จับสองมือเคนมัดเข้าหากัน จากนั้นก็ใช้ผ้าปิดตา ส่วนเอมมี่ก็ใช้ผ้าปิดตาเจ๊หว่าง
“ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วย สาบาน ว่าฉันจะไม่พูด ไม่บอกอะไรใครเลย”
“เอาผ้าปิดปากนังนี่ด้วย รำคาญ”
เอมมี่ใช้ผ้าอีกผืนมัดปากเจ๊หว่าง
หน้าห้องพักธงรบ ประตูห้องพักเปิดออก เคนกับเจ๊หว่างถูกชิปปี้ แม้กกี้ เอมมี่ และชายชุดดำอีกสองคนคุมออกมา เคนที่แม้จะถูกปิดตาก็ตั้งสมาธิจดจำเส้นทาง บางจังหวะเคนแกล้งเซ เอามือลูบผนัง สัมผัสพื้นผิวของผนัง แม้กกี้มองแล้วเอ็ดอย่างวางก้าม “เฮ้ย ! เดินดี ๆ ซิวะ แค่นี้ทำเซ”
ห้องพักธงรบ ธงรบยกมงกุฎขึ้นดูอย่างหงุดหงิด “ไม่มีแฟลชไดรฟ์ เป็นไปได้ยังไง”
ธงรบพยายามดึงตามยอดต่าง ๆ ของมงกุฎ “มันเสียบอยู่ตรงไหนวะ”
-
หน้าลิฟต์ เคนกับเจ๊หว่างถูกพาเดินมายังลิฟต์ ทั้งหมดเข้าไปลิฟต์
เคน เจ๊หว่าง และคนอื่น ๆ อยู่ในลิฟต์
“ชั้นที่ 45 ลิฟต์กำลังลง”
ห้องพักธงรบ ธงรบ ยิ่งดูมงกุฎ ธงรบก็ยิ่งหงุดหงิด
“โธ่เว้ย !” ธงรบเควี้ยงมันกระเด็นไป
อาคารจอดรถ ประตูเปิดออก เคนและเจ๊หว่างถูกคุมตัวออกมา ลูกน้องธงรบขับรถแวนเข้ามาจอด ทั้งหมดขึ้นไปบนรถ แล้วรถก็แล่นออกไป เคนแนบหูกับกระจก เคนตั้งใจฟังเสียงภายนอกรถ
ที่ใด ๆ รถแวนขับเข้ามาจอด เคนและเจ๊หว่างถูกดันลงมาจากรถ ผ้าปิดตาถูกเปิดออก ปืนในมือเอมมี่เล็งมาที่เคน “โอกาสสุดท้าย บอกที่ซ่อนแฟลชไดร์ฟมา”
“ก็บอกไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแล้ว ว่าไม่รู้ ไม่รู้”