บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 9 หน้า 2
ยักษ์เปิดประตูรับเสือ และพามาสมทบกับจ่าส่งและผจก.โรงแรมกำลังมองภาพเหตุการณ์ผ่านทางจอมอนิเตอร์อย่างลุ้นระทึก
“เกิดเรื่องใหญ่แล้วหมู่ ผู้หมวดยังติดอยู่ในห้องน้ำ” ยักษ์รีบบอก
เสือตกใจ “อะไรนะ ไปติดอยู่ในนั้นได้ยังไง”
“พอดีลืมเปิดสวิทซ์กล้อง ผู้หมวดแกเลยเข้าไปเปิดน่ะหมู่”
“ไม่ได้การ พวกเราบุกเข้าไปช่วยกันดีกว่า”
จ่าส่งห้าม “เฮ้ยไม่ได้ หมวดเค้าวิทยุสั่งเมื่อกี้ ให้เรารอดูเหตุการณ์ไปก่อน”
เสือได้ยินแล้วก็ขัดใจ นึกเป็นห่วงลูกพี่
คิมูระกำลังพูดภาษาญี่ปุ่นเกริ่นถึงที่มาของการเจรจาครั้งนี้ ชัชชัยกำลังตั้งใจฟังอย่างเอาใจ ขณะที่บูรพายังเหลียวมองไปที่ห้องน้ำอีกครั้งเหมือนยังไม่หายสงสัย ก่อนจะกวาดมองไปรอบๆห้องอีกครั้ง
ยากูซ่าแปลที่คิมูระพูดให้ฟัง “คุณคิมูระบอกว่ามีความยินดีมากที่เราสองกลุ่มจะได้ร่วมงานกัน แต่คุณคิมูระสงสัยอยู่ว่าทางคุณเจริญจริงจังกับเรื่องนี้มากแค่ไหน”
บูรพามองมาหยุดที่จุดหนึ่ง มันคือที่ช่องระบายอากาศ เขาเริ่มรู้สึกสังหรณ์ใจหนักหน่วง
“ชัวร์แน่นอน ป๋า..เอ๊ย คุณเจริญตั้งใจกับเรื่องนี้มาก ขอเพียงแค่คุณคิมูระยอมสนับสนุน ทางเราก็ยินดีที่จะทำงานรับใช้อย่างเต็มที่”
ยากูซ่าแปลให้คิมูระฟัง แต่แล้วทุกคนในวงสนทนาก็ต้องแปลกใจเมื่อจู่ๆบูรพาก็ลุกเดินจากโซฟาไปยืนมองช่องระบายอากาศ บูรพามองเข้ามาที่จอมอนิเตอร์ ทำเอาตำรวจทุกคนที่เฝ้าจับตาอยู่หนาวยะเยือก
จ่าส่งวิตก “มันเห็นรึเปล่าวะ”
ยักษ์ไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้หรอกจ่า กล้องอันนิดเดียวมันจะเห็นได้ยังไง”
จ่าส่งยังระแวง “ก็ดูมันจ้องสิ ตาเขม็งออกอย่างนั้น”
ชัชชัยมองบูรพาและหันมาฝืนยิ้มอิหลักอิเหลื่อให้พวกยากูซ่าอย่างนึกเสียหน้า ชัชชัยพึมพำ “ไอ้บูรพา นี่มันจะฉีกหน้ากันหรือไงวะ” เขาหันมายิ้มออกตัวกับยากูซ่า “ไม่มีอะไรครับ เพื่อนผมมันขี้ระแวงแบบนี้เองน่ะครับ”
บูรพาหันมามองยากูซ่า “บอกขอโทษคุณคิมูระด้วย การเจรจาจบลงแล้ว”
“เฮ้ย!” ชัชชัยร้อง
“นี่อะไรของแก คิดจะตุกติกหรือไง” ยากูซ่าหันไปบอกคิมูระ คิมูระกลับมองหน้าบูรพาและไม่ออกอาการฉุนเฉียวเหมือนลูกสมุน
ชัชชัยโวย “แกเป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีกวะบูรพา นี่แกกำลังจะทำให้งานมันล่มอยู่นะ”
บูรพามองไปทางคิมูระ และชี้หนักๆที่หางตา คิมูระ….เอะใจ…เหลือบมองไป และพยักหน้าเข้าใจ
ชัชชัยงง “มีอะไรกันงั้นเหรอครับ”