บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 2 หน้า 9
“แล้วถ้าเกิดคนร้ายขัดขืนการใช้กฎหมายที่คุณว่าล่ะครับ คุณจะทำยังไง”
ตะวันฉายคิดนิดหนึ่ง “ใช้กำลังเข้าตอบโต้ครับ”
สารวัตรเมธาข้องใจ “แปลว่าคุณจะยิงคนร้ายใช่มั้ย”
“ถ้าอยู่ในขอบเขตของหน้าที่ครับ”
นายตำรวจคุมสอบมองหน้ากัน บางคนเริ่มกรอกคะแนน
สารวัตรเมธาอธิบาย “แล้วคุณรู้รึเปล่าว่าทุกวันนี้สถิติการจับกุมเป็นยังไงบ้าง 90% คนร้ายจะขัดขืนการจับกุม ถ้าคุณทำอย่างที่คุณว่าจริงก็หมายถึง โดยเฉลี่ย คนร้ายสิบคนจะถูกคุณยิงไป9คน ผมไม่รู้ว่าปีๆนึงคุณจะทำกี่คดี มีคนร้ายทั้งหมดกี่คนแต่กว่าคุณจะเกษียณ คนร้ายตายห่าไปเป็นร้อยแล้ว”
นายตำรวจคุมสอบที่อาวุโสสุดกระแอมขึ้นเบาๆ “สารวัตรเมธาครับ”
“ขอโทษครับท่าน” สารวัตรเมธาเงียบไป
นายตำรวจอาวุโสหันมาถามตะวันฉายบ้าง “เอาล่ะคุณตะวันฉาย ผมขออีกแค่คำถามเดียวเท่านั้น เป็นคำถามง่ายๆ ที่ผู้มาสมัครส่วนใหญ่มักจะตอบเหมือนกันหมด แต่ผมเห็นว่าคุณเป็นคนกล้าคิดกล้าพูด ก็เลยอยากจะถามคำถามนี้กับคุณด้วยตัวเอง” ตะวันฉายพยักหน้ารอฟังคำถาม “สมมุติว่าคุณเกิดได้รับมอบหมายให้ไปจับกุมคนร้ายในคดีหนึ่งซึ่งแท้ที่จริงคุณรู้จักคนร้ายผู้นี้ดี สนิทกันพอจะรู้ว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ และถูกปรักปรำ ถ้าคนร้ายรายนี้ไม่ยอมมอบตัว และพยายามยิงต่อสู้ คุณจะทำยังไง….ก.ปล่อยเขาไปก่อน กลับมารายงานผู้บังคับบัญชา ข.ยิงเค้าเดี๋ยวนั้น”
ตะวันฉายรอฟังข้อ ค. กับ ข้อ ง. แต่นายตำรวจอาวุโสกลับหยุดแค่นั้น “ไม่มีข้ออื่นอีกหรือครับ”
“หมายถึงข้อ ค. ประเภทถูกหมดทุกข้อรึเปล่าครับ” นายตำรวจอาวุโสส่ายหน้า “ในสถานการณ์จริง เราต้องเลือกคำตอบที่ถูกเพียงข้อเดียวเท่านั้นครับ ตกลงคุณจะเลือกข้อไหนครับ คุณตะวันฉาย”
ตะวันฉายขยับจะตอบ แต่แล้วเขาก็เกิดความรู้สึกว่าคำถามนี้มันมันยาก…ยากฉิบหาย อะไรคือความถูกต้องกันแน่
“ว่าไงครับคุณตะวันฉาย” สารวัตรเมธาเร่งขึ้น
ตะวันฉายหยุดคิด ภาพที่ฉัตรกราดยิงแม่และคนในครอบครัวของตะวันฉายผุดขึ้น ทำให้เขาตัดสินใจตอบอย่างหนักแน่น “ผมจะยิงเค้า”
“ขอทราบเหตุผลด้วยครับ”
“ไม่ว่าเขาจะบริสุทธิ์หรือไม่ก็ตาม แต่ถ้าเขามีอาวุธและยิงคนอื่น ผมถือว่าเขาผิด”
นายตำรวจคุมสอบเหลือบมองหน้ากันอีกครั้ง
นายตำรวจอาวุโสถามย้ำ “แน่ใจนะครับว่าคุณเลือกคำตอบนี้”