บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 14 หน้า 5
ชัชชัยทิ้งของใช้ส่วนตัวทุกอย่างของป๋าลงในถังน้ำมัน ก่อนที่ไอ้ปอดจะเทปูนกรอกทับลงไป ชัชชัยกับไอ้ปอดช่วยกันกลิ้งถังน้ำมันจนร่วงลงไปในน้ำ
ชัชชัยคุยกับไอ้ปอด “ถ้าใครถาม มึงก็บอกว่าคืนนี้ไปขับรถดื่มเหล้ากับกู ส่วนรถของป๋ามึงขับไปซ่อนที่โกดังด้านหลังก่อน ไว้มีโอกาสเมื่อไหร่ค่อยเอาไปทำลายทีหลัง”
“ทำไมไม่ทำลายซะคืนนี้ล่ะครับ”
“ทำยังไงวะ ขับลงน้ำเหรอ มึงแหกตาดูซะบ้างสิ รถเบ๊นซ์คันเบ้อเร่อเบ้อร่า เกิดน้ำลดหลังคาผุดขึ้นมามึงจะว่ายังไง”
“แต่ถ้าซ่อนไว้แถวโกดังนี่ พวกไอ้เคี้ยงมันต้องเจอแน่ๆเลยครับ”
“เจอก็เจอไปสิวะ อย่าเสือกมาเจอตอนเราอยู่กับรถก็แล้วกัน มึงใจเย็นๆ ไอ้ปอด รอไว้วันสองวันให้มันเลิกตามหาตัวป๋า มึงก็ค่อยมาเอารถนี่ไปแยกชิ้นส่วนทิ้ง แค่นี้ก็หมดปัญหาแล้ว”
ไอ้ปอดพยักหน้า..แต่ท่าทางยังไม่หายกังวลเท่าไหร่นัก
ท่านรองบารมีอ่านนสพ. พาดหัวข่าวการหายตัวไปของเสี่ยเจริญถูกสันนิษฐานว่าโดนอุ้มฆ่า ก่อนจะลดนสพ.ลงเผยให้เห็นทัศน์ที่กำลังยิ้มกริ่ม “เยี่ยม หมดจด 100 % ไม่มีไอ้เสี่ยเจริญไปสักคน ก็เท่ากับหมดเสี้ยนหนามสำคัญ ได้เวลาอยู่ดีกินดีกันสักที” ท่านรองบารมีลงมือทานอาหารเช้า แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นทัศน์ยังยืนนิ่ง ทัศน์ส่ายหน้าช้าๆ ยังไม่ 100 %“มีปัญหาอะไรเหลืออยู่อีกหรือไง”
“เรายังไม่รู้ว่าใครจะขึ้นนั่งเก้าอี้แทนเสี่ยเจริญ”
“ก็ไหนแกเคยบอกว่าจะหนุนชัชชัยหลานของมันขึ้นแทนไงล่ะ”
“แต่ก่อนใช่ แต่ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้ว ขนาดเสี่ยเจริญเป็นลุงแท้ๆของมัน มันยังเป่าทิ้งได้ คนประเภทนี้เห็นทีจะเลี้ยงลำบาก”
ท่านรองบารมีอิ่มขึ้นมาทันที “งั้นก็แปลว่าเราอาจต้องเจอปัญหาใหม่กันอีกล่ะสิ”
“ปัญหาหนักซะด้วย ไอ้หมอนี่ไม่มีสมอง ถนัดประสานงาลูกเดียว ขืนมันเกิดมาอาละวาดกับเราตอนที่ท่านลงหาเสียงอยู่ล่ะก็ วอดวายกันยกใหญ่แน่”
ท่านรองบารมีคิดสักครู่ “ระดมมือเจ๋งๆ มาเสริมทัพเอาไว้ล่วงหน้าสักคน ถ้าเกิดอะไรขึ้นแกจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปยุ่งด้วยตัวอง”
“ตอนนี้ผมเล็งเอาไว้คนนึงแล้ว”
ท่านรองบารมีสนใจว่าเป็นใคร….
สิบเวร กับตำรวจท้องที่ประจำด่านอีกคนกำลังนั่งอ่านข่าวหนังสือพิมพ์ด้วยกัน
“ไอ้พวกนรกนี่มันเห็นบ้านเมืองไม่มีขื่อมีแปหรือไงวะฆ่ากันได้ฆ่ากันดีทุกวัน”