บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 4
ในบ้านจ่าเวศที่อุตส่าห์ตกแต่งอย่างสวยงามเพื่อต้อนรับบูรพา แต่มาบัดนี้กลับดูวังเวง หลังกลับมาจากข้างนอกจ่าเวศก็เอาแต่นั่งเหม่อลอยอยู่บนรถเข็น ตะวันฉายคอยดูแลถอดรองเท้าถุงเท้าก่อนจะอุ้มจ่าเวศไปพักบนเตียง จ่าเวศเซื่องซึมราวกับซากศพ
“พ่อนอนพักซะหน่อยนะครับ เมื่อคืนพ่อนอนดึกมาก แถมวันนี้ยังตื่นแต่เช้ามืด เดี๋ยวจะไม่สบายเอา”
จ่าเวศกลอกตามองมาอย่างซึมเศร้า ก่อนจะทอดสายตาไปคล้ายไม่อาจข่มตานอนได้ “พ่อไม่เข้าใจฉาย พ่อ…พ่อทำความดีมาตลอดชีวิตที่พ่อเป็นตำรวจ..พ่อปกป้องทุกคนมาตลอด แต่ทำไม..ทำไมครอบครัวของพ่อเอง พ่อกลับปกป้องมันไว้ไม่ได้…” จ่าเวศร้องไห้ออกมาอย่างหมดความอดทน
ตะวันฉายตกใจรีบปลอบ “ที่เจ้าบูรพาไม่ยอมกลับมาก็เพราะมันยังโกรธผม พ่ออย่าโทษตัวเองเลยนะครับพ่อ”
“ ถ้าพ่อห้ามแกแต่แรก แม่ก็คงไม่ตาย เจ้าบูรพาก็คงไม่ต้องติดคุก พ่อเอง…ฉาย ไอ้จ่าเวศคนนี้มันโง่เอง ฮือๆ ไอ้ง่อย…ไอ้ตำรวจง่อย มึงมันไม่ได้ความ ไอ้ง่อย! ไอ้ง่อย!” จ่าเวศร้องไห้ไปทุบขาที่พิการของตัวเองซ้ำๆกัน เหมือนย้ำโทษของตน
ตะวันฉายต้องยื้อยุดไว้ “พ่อครับอย่าทำแบบนี้ อย่าครับพ่อ ผมขอร้อง!” เขายื้อจนจ่าเวศหยุดมือ “ ผมเองพ่อ… ถ้าเปลี่ยนกันได้ ผมควรจะเป็นคนที่ลำบากอยู่ข้างนอกนั่นแทนที่จะเป็นน้อง ผมสัญญาครับพ่อ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะต้องเอาเจ้าบูรพากลับมาบ้านให้ได้”
จ่าเวศมองตะวันฉาย ก่อนจะโผกอดตะวันฉายเอาไว้ จ่าเวศยังคงร้องไห้ ตะวันฉายต้องปวดร้าวเมื่อเห็นพ่อสิ้นหวัง เขาเริ่มคิดว่าป่านนี้บูรพาจะมีสภาพเป็นเช่นไร
ที่ไนต์คลับที่ใหญ่โตของเสี่ยจิว ตรงด้านนอกไนท์คลับหรูหรานั่น บูรพากับจ๊อดกำลังเดินเข้ามาด้วยกัน ก่อนจะหยุดแหงนมอง “ที่นี่เหรอวะ”
“เห็นลุงเคี้ยงบอกว่าเจ้าของชื่อเสี่ยจิว เป็นเพื่อนสนิทกันกับแก”
จ๊อดไม่มั่นใจ “แล้วเค้าจะรับเราทำงานเหรอวะ จู่ๆก็โผล่เข้าไปแบบนี้ มันเสี่ยงอยู่นา”
บูรพามองอย่างลังเล ก่อนจะหันมาถามจ๊อด “เอ็งมีทางเลือกอื่นรึเปล่า” จ๊อดส่ายหน้า “อยากจะไปเดินหางานเองมั้ย” จ๊อดคิดแล้วส่ายหน้าอีก บูรพาถอนใจ แล้วก็พยักพเยิดให้เดินหน้าต่อไปเข้าสู่ไนท์คลับเสี่ยจิว
ท่ามกลางเสียงเพลงเมามันที่ด้านนอก ภายในห้องน้ำกลับมีเลือดสดๆ สาดกระเซ็นเปื้อนผนัง ชัชชัยกำลังซ้อมเด็กไอ้หัวจักรอยู่อย่างเมามัน หื่นกระหายกับการทำร้ายร่างกาย จนกระทั่งพอใจก็หยุดพักเหนื่อยหอบดมยาดม แต่ก็ไม่นาน ชัชชัยลงมือซ้อมเด็กของไอ้หัวจักรต่อ ลีลาเหลือรับประทาน มีทั้งต่อยทั้งร้องแบบบรู๊ซลีจับหัวเหยื่อกดลงชักโครก “กลับไปบอกไอ้หัวจักรนายมึง ถ้าขืนปล่อยเด็กมาหากินที่กูอีกมันจะต้องเป็นแบบนี้ มึงเข้าใจมั้ย”