บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 17 หน้า 2
โจยืนหิ้วตระกร้าผ้าชะเง้ออยู่ที่หน้าบ้านอย่างงุนงงที่ไม่เห็นมีใครออกมาเปิดประตูรับ “มีใครอยู่มั้ยคะ มารับผ้าไปซักค่า สงสัยไม่อยู่ เอ หรือผู้หมวดลืมสั่งคุณลุงไว้ว่าเราจะมา” โจเอามือไปเกาะประตูรั้ว ปรากฏว่าประตูเปิดได้ “อ้าว ประตูก็ไม่ล็อคแฮะ“
โจเดินเข้ามาในบ้านจ่าเวศ และกวาดสายตามองหา “คุณลุงขา นี่หนูโจเพื่อนผู้หมวดเองนะคะคุณลุงอยู่รึเปล่า ยู๊ฮู อยู่มั้ย”
ในครัว ยุทธออกแรงกระตุกลวดแน่นขึ้นเพื่อให้จ่าเวศรีบตาย จ่าเวศพยายามดิ้นรนรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายเอาคว้าขวดน้ำปลาตีใส่หัวยุทธเต็มแรง ยุทธผงะไป
โจได้ยินเสียง ก็เดินไปที่ครัว “คุณลุง อยู่ในครัวหรือคะ” โจเดินเข้ามาในครัวพอเห็นเหตุการณ์เข้าก็ตกใจกรี๊ดลั่น “คุณลุง!”
ยุทธชักปืนติดที่เก็บเสียงออกมาจะยิงใส่โจ แต่จ่าเวศเห็นเข้าก็รีบตะครุบมือยุทธ “หนีไปนังหนู หนีไป” จ่าเวศจับมือยุทธกดลงหม้อพะโล้ที่กำลังเดือดพล่าน ยุทธแผดร้องทิ้งปืนคาหม้อไว้ แล้วชกจ่าเวศจนตกจากเก้าอี้รถเข็น ก่อนที่ตัวเองจะผวาไปหาที่อ่างล้างจานแล้วเปิดน้ำก๊อกรีบแช่มือ
โจถือโอกาสนั้นเข้าไปลากตัวจ่าเวศออกมา “คุณลุง ทางนี้”
ยุทธเห็นเข้าก็รีบถีบโจออกจากจ่าเวศ โจกระเด็นไปชนตู้กับข้าวล้มโครมคราม มีดทำครัวที่เก็บอยู่ในตู้หล่นร่วงออกมา จ่าเวศรีบตะกายคลานไปจะคว้ามีด แต่ยุทธรีบเอาตีนกระทืบหลังเอาไว้ จ่าเวศแผดร้อง คว้ามีดหันมาฟันใส่ขายุทธ ทำเอายุทธร้องเสียงหลงเสียหลักล้มลง จ่าเวศรีบพลิกตัวจะแทงซ้ำ แต่ถูกยุทธคว้ามือไว้ จึงเกิดการยื้อแย่งกันขึ้น
ตะวันฉายเลี้ยวรถมอเตอร์ไซด์เข้ามาในซอยอย่างรีบเร่ง มือตะวันฉายบิดเร่งความเร็วมากสุดเท่าที่จะทำได้ สีหน้าตะวันฉายร้อนรน ธิชาท่าทางกังวลเช่นกัน
บูรพาขับรถพลางกดหมายเลขโทรศัพท์ไปพลางเมื่อเห็นว่าไม่มีคนรับสายก็วางโทรศัพท์ ขยับเกียร์เพิ่มความเร็วรถยิ่งขึ้น รถบูรพาแล่นหายไปตามท้องถนน
โจได้สติหายมึน…ก็หันมาดูเหตุการณ์อย่างตื่นตะลึง
จ่าเวศตะโกนบอก “นังหนูหยิบปืน หยิบปืนมาเร็ว”
โจผวาไปหยิบปืนจากหม้อพะโล้แต่คว้าได้ไม่ทันไรก็ต้องรีบปล่อยปืนร่วงลงพื้นเพราะความร้อน ยุทธใช้มือหนึ่งรั้งมีด และยื่นอีกมือไปจะคว้าปืน จ่าเวศถือโอกาสต่อยใส่ยุทธจนกระเด็นไป โจโผเข้าแย่งปืนมาถือไว้ แต่บีบแรงไปหน่อยจนปืนลั่น กระสุนซัดใส่ตุ่มน้ำหม้อชามรามไหวุ่นวาย โจร้องกรี๊ดไปยิงไปเหมือนยิ่งตกใจก็ยิ่งยิง ยุทธกับจ่าเวศหลบกระสุนคนละทิศละทาง ยุทธเห็นท่าไม่ดีรีบตะเกียกตะกายลนลานหนีออกไปจากในครัว