รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 13 หน้า 10

บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 13 หน้า 10
21 สิงหาคม 2558 ( 12:30 )
1.5M
ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 13
16 หน้า

“ผมรู้จักมันมานาน คนหัวดื้ออย่างมันเหยียบเรือสองแคมไม่เป็น แล้วอีกอย่างตอนไปรับสารเคมีที่ใช้ผลิตยา คุณบอกว่าไอ้บูรพามันยิงพี่มันไปแล้วไม่ใช่เหรอ”

“แต่พี่มันยังไม่ตาย”

เคี้ยงสวน “ถ้าตายห่าก็คบกันไม่ไหวแล้ว พี่แท้ๆตัวเองยังฆ่าทิ้งได้ลงคอ คนแบบนี้จะเลี้ยงไว้หรือไง”

ชัชชัยชี้หน้า “ลุงเคี้ยง”

“ไอ้ชัช” เสี่ยเจริญตวาด

ชัชชัยได้แต่ระงับอารมณ์อย่างเจ็บใจ

“คุณชัชเราเป็นนักเลง เป็นคนร้าย เป็นอาชญากร เป็นไอ้ชั่ว เพราะชีวิตมันบีบให้เป็น ไม่ใช่ว่าผุดจากท้องพ่อท้องแม่แล้วตั้งใจจะมาเป็นซะเมื่อไหร่ ถ้าคุณ…” เคี้ยงหยุดไอค่อกแค่กมือกุมอกเหมือนปวดหน่วงๆ เคี้ยงหันไปสั่งไอ้ปอด “ไอ้ปอด ปิดแอร์ก่อน”

ไอ้ปอดมองเคี้ยงงงๆ ก่อนจะลุกไปปิดแอร์ เคี้ยงพูดต่อ “เอาอย่างงี้ เวลาที่ป๋าคุณขอไว้เพื่อสืบเรื่องไอ้บูรพายังเหลืออีกสี่วันจนกว่าจะถึงเวลานั้น ถ้ายังจับมือใครดมไม่ได้ว่าเป็นคนส่งข่าวตำรวจ เราค่อยมาว่ากันใหม่”

ชัชชัยมองมาที่เสี่ยเจริญเหมือนดูคะแนนเสียง  เสี่ยเจริญพยักหน้าเห็นด้วยกับเคี้ยง ชัชชัยเมินหน้าอย่างไม่พอใจ  ก่อนจะลุกเดินหนีออกไปจากห้อง ไอ้ปอดรีบไหว้เสี่ยเจริญกับเคี้ยงปลกๆ แล้วตามลูกพี่ออกไป

“แกเอาดูเอาเหอะไอ้เคี้ยง นี่แหละไอ้หลานหัวแก้วหัวแหวนของฉัน เด็กๆเลวยังไงโตขึ้นมาเลวอย่างนั้น” เคี้ยงยิ้มหน่อยๆไม่ว่าอะไร เสี่ยเจริญสงสัย “แกคิดอะไรอยู่”

“แค่แปลกใจ  ไอ้ชัชหลานแกปกติมันไม่ใช่คนรอบคอบแต่นี่มันเล่นไปสืบข้อมูลของบูรพามาจากไหนตั้งเยอะแยะ”

“แกกลัวว่าจะมีคนอื่นหนุนหลังมันอยู่”

เคี้ยงพยักหน้า “ฉันจัดการเรื่องบูรพา ส่วนแกก็ดูหลานแกซะหน่อย…  ฉันว่าเรื่องนี้ต้องมีลับลมคมในแน่นอน”

เสี่ยเจริญเห็นด้วย

 

ที่คอฟฟี่ช็อปแห่งหนึ่ง ชัชชัยสวมแว่นดำนั่งหน้าหงิก  ขณะที่เจิมฉัตรได้แต่นั่งเงียบรอเวลาอยู่เซ็งๆ

ทัศน์ซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของคนทั้งคู่ กำลังทานของหวานอย่างเอร็ดอร่อย “ตอนนี้ท่านรองฯบารมีรู้เรื่องทั้งหมดแล้วท่านชื่นชมคุณน้ำหูน้ำตาพรากเลย ถึงกับออกปากถามผมด้วยว่าทำไมตอนแรกไม่ไปหนุนไอ้บูรพาซะให้สิ้นเรื่องสิ้นราว ไอ้ผมก็ไม่รู้จะตอบท่านยังไง”

“แปลว่าอะไร ท่านจะยกเลิกสัญญางั้นเหรอ”

“ยัง แค่เสื่อมศรัทธาเฉยๆ”

“แล้วคุณก็ไม่อธิบายให้ท่านฟังบ้างเลยงั้นเหรอว่าผมเจอปัญหาอะไรบ้าง ทำแบบนี้มันปัดสวะพ้นตัวนี่หว่า”

ทัศน์ฉุนในน้ำเสียงก้าวร้าวของชัชชัย เจิมฉัตรรีบเตือน “ชัชชัย  ใจเย็นๆก่อน” เธอบอกกับทัศน์ “ฉันว่าคุณทัศน์…. คงแค่แหย่เราเล่น เค้าคงไม่อยากจะลอยแพเรากลางครันแบบนี้หรอกจริงมั้ย” 


16 หน้า