บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 13 หน้า 9
บูรพานั่งเฝ้าไข้อยู่ตามลำพัง สายตาเฝ้ามองสภาพของธิชาที่มีร่องรอยอันบอบช้ำจากวิกฤตการณ์ที่ผ่านพ้นมา
บูรพารู้สึกสงสารคนรัก สักครู่ธิชาก็ลืมตาตื่นขึ้น พอเห็นบูรพาก็ยิ้มออกมา แม้จะเหนื่อยล้าสักแค่ไหนก็ตาม
“คุณปลอดภัยใช่มั้ย” บูรพาพยักหน้า..ธิชาย้ำ “ฉันเป็นห่วงคุณ” บูรพาบีบมือของธิชาเอาไว้แทนความรู้สึกตื้นตันใจ
“เรื่องของคุณจะเป็นยังไงต่อ พวกเค้าจะยกโทษให้คุณมั้ย”
“คุณอย่ากังวลเลย ไม่มีใครทำอะไรผมหรอก”
“แต่คุณดูไม่สบายใจ”
“ผมเสียใจที่ทำให้คุณต้องเดือดร้อน”
ธิชายกมือลูบหน้าของบูรพาก่อนจะส่ายหน้าปฏิเสธ “แต่มันก็เลี่ยงไม่ได้ไม่ใช่เหรอคะ ขนาดคุณพยายามดึงฉันให้ออกห่างนอกวงแล้ว แต่สุดท้ายผลมันก็ยังลงเอยแบบนี้”
“ผมไม่ยอมให้เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นกับคุณอีกเด็ดขาด ธิชา ไม่มีวัน”
“แล้วคุณจะทำยังไงได้ล่ะคะ ในเมื่อคุณยังต้องอยู่ในวงการนี้”
บูรพาคิด “ธิชา ผมตัดสินใจแล้ว ผมจะปล่อยให้ความสัมพันธ์ของคุณกับผมคาราคาซังต่อไปอีกแบบนี้ไม่ได้ ถึงเวลาแล้วที่เราต้องยุติปัญหาเสียที” ธิชานิ่งฟัง บูรพาจับมือธิชาแล้วยิ้ม “ผมจะถอนตัวจากวงการนี้”
ธิชาช็อค “คุณพูดจริงๆนะบูรพา คุณไม่ได้พูดเล่นใช่มั้ย”
“ผมจะทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังเพื่อคุณ ทุกอย่าง...อำนาจ ฐานะ ความแค้น ศักดิ์ศรีบ้าบอคอแตก ทิ้งมันไปให้หมด เราจะไปให้พ้นจากเรื่องวุ่นวายที่นี่ ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกัน” เขาชะงัก “คุณร้องไห้ทำไม”
ธิชาเช็ดน้ำตาทั้งที่ยังยิ้ม “ฉันแค่ดีใจ...ดีใจมากไปหน่อยเท่านั้นเองขอบคุณค่ะบูรพา...ขอบคุณ...”
บูรพารั้งร่างธิชาเข้ามากอดไว้ ธิชาพริ้มตาลงอย่างมีความสุข ภาพรับไปที่ปูซึ่งเฝ้าดูแง้มประตูดูอยู่อดไม่ได้ที่จะถอนใจออกมาอย่างโล่งอก
บ้านเสี่ยเจริญ เคี้ยง เสี่ยเจริญ กำลังรับฟังชัชชัยกล่าวโจมตีบูรพา โดยมีไอ้ปอดยืนร่วมหนุนหลังนาย
“ขอสืบดูก่อน ขอคิดดูก่อน ขอมองสถานการณ์ไปอีกระยะนึง แต่ความจริงป๋าไม่ได้ทำอะไรเลย ป๋าเอาแต่รอลูกเดียว ป๋าฆ่ามันไม่ลงเพราะมันเป็นเด็กลุงเคี้ยง ก็ดี…ตอนนี้ลุงเคี้ยงอยู่ที่นี่แล้ว หลักฐานก็เห็นอยู่ตำตา ลุงว่ามาเลยว่าจะเอายังไง”
เสี่ยเจริญชูมือให้ชัชชัยนั่งลงก่อน ชัชชัยขยับนั่งลงท่าทางยังเจ็บแผลที่ถูกแทง
“บูรพาปิดเรื่องที่มีพี่เป็นตำรวจ…ไม่บอกกระทั่งให้ป๋าของคุณเค้ารู้ ผมถือว่ามันผิด แต่ผมก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นสายตำรวจอยู่ดี”
“ทำไม”