บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 4 หน้า 3
ปานตะวันตกใจ “ปิดโรงเหมารอบนี้”
“ก็คุณบอกเองว่าไม่ชอบคนเยอะๆไม่ใช่เหรอครับ?”
ปานตะวันอึ้ง “อะไรนะคะ” ปานตะวันมองนาคินทร์อย่างไม่อยากจะเชื่อ พนักงานเดินเอาน้ำ ป๊อปคอร์น และผ้าห่มมาให้
นาคินทร์ยื่นน้ำให้ “น้ำมั้ยครับ”
ปานตะวันหน้าตึง หมั่นไส้เศรษฐี “ไม่ค่ะ”
นาคินทร์ยื่นข้าวโพด “ป๊อบคอร์น??”
ปานตะวันหน้าตึง “ไม่ค่ะ”
“หนาวมั้ยครับ?”
ปานตะวันตอบทั้งที่หนาว “ไม่ค่ะ”
นาคินทร์แอบอมยิ้ม ปานตะวันมองตาเขียวประมาณยิ้มทำไม นาคินทร์จิบน้ำ กินป๊อบคอร์นและห่ม
ผ้าสบายยย!! ปานตะวันค้อน ขัดใจมากๆ เคืองเศรษฐี!!
ที่ห้องทำงานนัครินทร์ นัครินทร์อเมซิ่งสุดๆ
“ว่าไงนะฮะแม่?? พี่คินน่ะเหรอฮะจะพาสาวเข้าบ้าน?? ไม่จริง!! เป็นไปไม่ได้!! แม่ไม่ได้ไปหาหมอหูนานแค่ไหนแล้วฮะเนี่ย”
“อีตาบ้า!! มาว่าแม่หูตึงหูเพี้ยนเหรอยะ แหม...อีตาลูกคนนี้ ไม่รู้แหละ...แกต้องรีบกลับมาให้ทันทานข้าวเย็นให้ได้นะตานัค นี่!! แล้วก็อย่าบอกพี่คินว่าแม่โทร.มาบอกแก เข้าใจมั้ย? ทำเฉยๆ ธรรมดาๆ อย่าทำเป็นเรื่องใหญ่ แค่นี้นะ”
สาวิตรีวางหู ทวยเทพและนารถนรินทร์ มองหน้าขำกิ๊กกัน
“เฉยๆ ธรรมดาๆ” ทวยเทพพูดขึ้น
“อย่าทำเป็นเรื่องใหญ่” นารถนรินทร์เอออวย
สาวิตรีโดนลูกแซวยังไม่รู้ตัว “ใช่สิ...พ่อก็ด้วย ยัยนารถยิ่งแล้วเลย อย่าเพิ่งออกฤทธิ์อาละวาดสาวใหม่ของพี่คินเค้าล่ะประเดี๋ยวจะเผ่นไปซะก่อน”
“แหม..คุณแม่อ่ะ นารถก็ต้องว่าไปตามเนื้อผ้าล่ะค่ะ ถ้าดูดีสูสีพี่กนกก็แล้วไป แต่ถ้าไม่ล่ะก้อ...ฮึ่ม!!”
สาวิตรีหันไปมองใบตอง“นังใบตอง แกอีกคนนะ อย่าวี๊ดว๊ายเว่อร์เกินเหตุ เดี๋ยวคุณคินจะเคืองฉันเอา ... ว๊าย!!! ลืมๆๆๆๆ...ลืมโทร.บอกตาอัคอีกคน!!! แย่แล้วๆๆๆ”
สาวิรีวิ่งไปโทรศัพท์ ทวยเทพ นารถนรินทร์และใบตองขำ พูดใส่กันเอง “อย่าเว่อร์ร์ร์ร์ร์???”
ที่หน้าห้องทำงานนัครินทร์ นัครินทร์เปิดประตูห้องออกมาชะงัก มองประกายเดือนที่กำลังก้มๆ เงยๆ หาของใต้โต๊ะ