บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 3 หน้า 2

“หึ้ย!! นังนี่!! บอกว่าหนวกหู!!!” ผู้ร้ายคนแรกผลักปานตะวันไปกองที่ประตู พอดีกับประกายเดือนพรวดเข้ามาประกายเดือนตกใจมาก รีบกอดพี่สาว “ตะวัน!! นี่มันอะไร?? “ ประกายเดือนมองผู้ร้าย “พวกแกเป็นใคร หยุดนะ!! บอกให้หยุด!!”

“อ้าว! มีอีกคน?? ขาวซะด้วยนังนี่!!” พูดจบก็ย่างสามขุมมาที่สองพี่น้อง 

ปานตะวันผลักน้องให้หนี “ไป..หนีไปเดือน..หนีไป”

ประกายเดือนไม่หนี กอดพี่ร้องลั่น “ช่วยด้วยยยย!!”

“แหกปากอีกคนแล้ว ก็บอกว่าหนวกหู!!!” ผู้ร้ายวิ่งปรี่เข้ามาจะตะปบประกายเดือน แต่หน้าหงายเงิบเพราะโดนหมัดของนาคินทร์ผเข้าไป 

ปานตะวันหันขวับ “คุณ”

นาคินทร์สั่ง “โทร.แจ้งตำรวจ!!!”

ประกายเดือนรีบเปิดกระเป๋ามือไม้สั่นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะโทร. ผู้ร้ายพุ่งมาคว้าโทรศัพท์โยนทิ้งแล้ว

เหวี่ยงประกายเดือนกระเด็น ปานตะวันร้องลั่น “เดือน!!!”

ปานตะวันจะพุ่งไปหาน้อง โดนผู้ร้ายอีกคนรวบตัวไว้ นาคินทร์จัดหมัดใส่ให้เต็ม ๆ จนหมอบเละ กำลังจะตามไปซ้ำ ผู้ร้ายคนแรกชักมีดมาขู่แล้วตวัดใส่ไปมา นาคินทร์บู๊สู้ซักพักเสียท่าโดนตวัดมีดใส่ท้อง เลือดซึม ผู้ร้ายกำลังจะซ้ำแต่ โดนปานตะวันตีหัว ร่วงผล็อย สลบเหมือด นาคินทร์อึ้ง ปานตะวันหน้าซีดตกใจที่ทำร้ายคนอื่น 

จังหวะเดียวกัน ผู้ร้ายอีกคนลุกขึ้น กำลังพุ่งเข้ามาหาปานตะวันที่ยืนซีดสั่นอยู่ 

ประกายเดือนรีบวิ่งมาดึงไม้ในมือปานตะวันมาถือขู่ผู้ร้าย “มาสิ!! แน่จริง เข้ามาสิ!! อยากเป็นเหมือนไอ้นี่ ก็เข้ามา!!!”

ผู้ร้ายทำหน้าถมึงทึง นาคินทร์ปราดเข้ามาจะลุย มันจึงรีบลากเพื่อนที่สลบออกไป สองพี่น้องวิ่งมากอดกัน “เดือน!! ไม่เป็นไรใช่มั้ย”

“ไม่!! ตะวันล่ะ”

“พี่ไม่เป็นไร”

ประกายเดือน หันไปมองจะถามนาคินทร์ “ท่านประธานล่ะคะ” ประกายเดือนชะงักเห็นรอยเลือดซึมที่

หน้าท้อง ก็เสียงสูงลั่น “ท่านประธ๊าน!!!”

นาคินทร์ค่อย ๆ ก้มมองที่แผลตัวเอง ปานตะวันมอง ตกใจ

ปานตะวันกำลังทำแผลที่ท้องให้นาคินทร์ที่แสดงอาการเจ็บน้อยมาก ได้แต่มองปานตะวันทำแผลเสร็จ

พอดี “โชคดีนะคะ แผลไม่ลึก” ปานตะวันชะงักเมื่อเห็นนาคินทร์มองอยู่ในระยะประชิด 

สองคนมองตากันก่อนนาคินทร์จะพูดขึ้น “ผมเคยเจ็บลึกกว่านี้มาก”

ปานตะวันมอง ๆ ไม่เก็ท “ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้คุณต้องมาเจ็บตัวแบบนี้”