บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 3 หน้า 5
ประกายเดือนอึ้ง จริงอย่างที่พี่สาวพูด
“พี่จะไม่รับความช่วยเหลือจากคุณนาคินทร์ เราสองคนจะไม่ย้ายไปอยู่คอนโดฯ ของคุณนาคินทร์เด็ดขาด” ปานตะวันพูดอย่างเด็ดเดี่ยว และหยิ่งในศักดิ์ศรีของตัวเอง
ที่แท้คนที่ว่าจ้างผู้ร้ายให้ไปทำร้ายปานตะวันก็คือมิลค์ เมื่อมิลค์รู้ว่าทั้งคู่ทำงานไม่สำเร็จก็โมโหฉุนเฉียว
“ไอ้บ้า!! แค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ พวกแกยังจัดการมันไม่ได้ อ่อน”
“ถ้าไอ้บ้านั่นมันไม่โผล่มา ป่านนี้”
“หยุดเลย!! ไม่ต้องมาแก้ตัว!! แล้วก็ไม่ต้องมาทวงค่าเหนื่อยกับฉันด้วย”
“อ้าว..พูดงี้ก็สวยสิ” สองคนขยับขู่
มิลค์ชะงัก เปลี่ยนท่าที รีบควักเงินยื่นให้ “ฉันให้ครึ่งนึงก่อน” สองคนชะงัก “ถ้าจัดการนังนั่นได้เมื่อไหร่ แล้วฉันจะให้ที่เหลือ”
“อย่างนี้ค่อยคุยกันได้” ผู้ร้ายกระชากเงิน “กลับเว๊ย!!”
มิลค์ยิ้มร้าย “นังตะวัน”
ที่ห้องเช่าปานตะวัน ปานตะวันนอนไม่หลับขณะที่ประกายเดือนหลับแล้ว ปานตะวันลุกขึ้นนั่งกอดเข่า
ปานตะวันนึกย้อนไปถึงตอนที่ตัวเองเกือบโดนมอเตอร์ไซต์พุ่งชน
ตอนที่ผู้ร้ายบุกเข้ามาตบตี ประกายเดือนโดนทำร้าย และนาคินทร์โดนมีด
ปานตะวันถอนใจเฮือก นั่งคิดอยู่อย่างนั้น
เช้าวันรุ่งขึ้น ที่ห้องทำงานนาคินทร์ นาคินทร์หมุนเก้าอี้กลับมามองปาริฉัตรที่ยืนถือซองเอกสารอยู่ หน้ามึนๆ “เรียบร้อยมั้ย..เอกสาร”
ปาริฉัตรสีหน้าไม่เต็มใจ ค่อยๆ ยื่นเอกสารให้ “เรียบร้อยค่ะ”
นาคินทร์รีบรับมาเปิดซองดึงโบร์ชัวร์ตัวอย่างคอนโดฯ หลายๆ แห่งออกดู แต่ชะงักมองปาริฉัตรเป็นทำนองว่าหมดหน้าที่ของเธอแล้ว “ขอบคุณมากครับคุณฉัตร”
ปาริฉัตรเหวอ น้อยใจที่โดนไล่ “ท่านประธานจะให้ฉัตรดำเนินการต่อยังไงดีคะ?” ปาริฉัตรถามด้วยความอยากรู้
นาคินทร์ยิ้มน้อยๆ “ไม่ต้อง...ขอบคุณมาก”
ปาริฉัตรยิ่งน้อยใจที่นาคินทร์ทำเหมือนเธอไม่มีความสำคัญ “แต่ฉัตร”
“พี่คินทร์!!!” ทั้งสองคนหันขวับ นัครินทร์เดินฉับๆ โวยวายเข้ามา “ยังไงฮะเนี่ยพี่คินทร์ เมื่อคืนพี่คินทร์ไปส่งเลขาฯของผมที่บ้านอีกแล้ว จริงรึเปล่าฮะ”
นาคินทร์เฉยๆ “ใครบอกแก?”