บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 8 หน้า 5
มุมหนึ่งบ้านไกรตระกูล ใบตองนวดขาสาวิตรีอยู่ สาวิตรีลุกพรวดขึ้นมานั่ง ท่าทางตกใจ “จริงเหรอ นังตอง?”
“จริงเจ้าค่ะคุณผู้หญิง ใบตองเห็นเต็ม 2 ลูกกะตา ได้ยินก้อง 2 รูหู คุณนาคินทร์หึงคุณตะวันแน่ ๆ เจ้าค่ะ”
สาวิตรีอมยิ้ม “พี่คินของแม่ เจอรักแท้ครั้งใหม่แล้วจริง ๆ ด้วย”
ใบตองบีบแรง ใส่อารมณ์ “แต่แหม หึงใครไม่หึง ดั๊นมาหึงคุณอัค น้องชายตัวเองนี่นะเจ้าคะ”
“โอ๊ยยย!! ขาฉันจะหักแล้วนังใบตอง!!!”
ใบตองพนมมือแต้ “ขอประทานโทษเจ้าค่ะ..ก็ใบตองไม่อยากเห็นพี่น้องทะเลาะกันนี่เจ้าคะ”
“ทะเลาะ?? พี่น้องทะเลาะกันเชียวเหรอ? นี่แกเม้าท์รึเปล่าห๊า??”
“ก็..ก็.” ใบตองไม่แน่ใจ
“นังขี้เม้าท์!! บอกแล้วไง มีอะไรให้มารายงาน มาเล่า ไม่ใช่ให้มาเม้าท์ ใส่ใข่ให้ฉันฟัง พี่น้องบ้านนี้เค้ารักกันยังกะอะไรดี ฉันเลี้ยงของฉันมากับมือมีรึจะไม่รู้ นี่!! ต่อไป..รายงานอย่างเดียว ห้ามใส่ไข่ เข้าใจมั้ย?”
ใบตองจ๋อย “เจ้าค่ะ”
“นวดต่อ” สาวิตรีเอนตัวลงนอน สบายอารมณ์ ใบตองนวด ๆ ปากก็บ่นอุบอิบไปเรื่อย
ตอนเย็นมุมหนึ่งบ้านไกรตระกูล นาคินทร์นั่งชิวอยู่ อัครินทร์เดินมาหา “พี่คินครับ”
นาคินทร์สวน ไม่มองหน้า “ทำไมวันนี้แกถึงอยู่บ้านได้?!”
อัครินทร์อึ้ง งง “อ้าว..ผมก็มีวันหยุด”
นาคินทร์จ้องหน้าสวน “ร้อยวันพันปีฉันไม่เคยเห็นแกหยุดงาน ปกติแกมันบ้างานยังกะอะไรดี แล้วทำไมเดี๋ยวนี้ถึงริอ่านจะหยุดงาน”
อัครินทร์ถอนใจเซ็ง “พี่คินกำลังคิดว่าผมหยุดงานเพราะคุณตะวัน”
นาคินทร์จ้องตา “แล้วมันใช่มั้ยล่ะ?!”
อัครินทร์จะเถียง “พี่คิน..จริง ๆ แล้วผม”
นาคินทร์สวนเลย ลุกขึ้นประจันหน้า “ฉันสั่งแกแล้วใช่มั้ย?ว่าห้ามยุ่งกับปานตะวัน”
“ผมไม่ได้”
“แกจะยุ่งกับผู้หญิงเป็นร้อยเป็นพันฉันไม่สน แต่ผู้หญิงคนเดียวที่แกห้ามยุ่ง ก็คือผู้หญิงที่ชื่อปานตะวัน จำไว้” พูดจบนาคินทร์ก็พรวดเดินออกไป อัครินทร์มองตาม อะไรวะ? ส่ายหน้า “พี่คิน”
ที่หน้าห้องนอน ปานตะวันออกมาจากห้องปิดประตู หันมาเจอนาคินทร์ยืนอยู่ระยะประชิด ปานตะวันตกใจ “คุณ”
นาคินทร์รีบเอามือปิดปาก ดันปานตะวันหลังชิดประตู “เมื่อไหร่จะเลิกหว่านเสน่ห์ใส่นายอัคซะที”