บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 12 หน้า 3
นัครินทร์มอง “แรงนะ??ล่อถึงบรรพบุรุษเลยเรอะคุณ???”
“แฮ่!! ก็บีบแตรดังง่ะ??”
ในรถนัครินทร์ ประกายเดือนนั่งในรถ ระวังตัวนิดๆ “จริงๆไม่ต้องก็ได้นะคะเดินอีกนิดเดียวก็ถึงแล้ว”
นัครินทร์ปากเร็ว “อ้าว! งั้นขึ้นมาทำไม? ทำไมไม่เดิน?”
ประกายเดือนเหวอ “โห”
นัครินทร์กรุ้มกริ่ม “ล้อเล่นๆ..ไปทะเลสนุกเนอะ..ยิ่งตอนเล่นวอลเล่ย์บอล..หืมม์ม์ม์!!”
ประกายเดือนรีบเอากระเป๋าปิดขาอ่อนตัวเอง
“เว่อร์และ ปิดทำไม ใครเค้าอยากดู?? สู้พี่สาวก็ไม่ได้ เซียะกว่าตั้งเยอะ”
ประกายเดือนตาวาว “ว่าไงนะ??”
นัครินทร์สะดุ้ง “ห๊า??..เปล่าๆ..คือจะถามว่า..พี่สาวคุณเป็นไง เห็นนายอัคว่าเพลียๆ”
“ค่ะ..ก็..นอนพัก คงจะดีขึ้น”
นัครินทร์พยักหน้าหงึกๆขับรถต่อเก๊กๆ ประกายเดือนมองๆแล้วก็นั่งเชิดเก๊กมั่ง
“ชาติก่อนเป็นกิ่งก่าหรอถึงได้นั่งเชิดขนาดนั้น”
ประกายเดือนหันขวับ “ตายละ..ตอนเด็กๆกินขยะแทนนมเหรอคะ ปากถึงได้เหม็น”
นัครินทร์ขำกร๊าก สนุกดี “อ๋อ..หรือว่าตื่นเต้นได้นั่งรถไปทำงานพร้อมว่าที่พี่เขยฮะ น้องเดือน??”
“นี่!! หยุดเรียกตัวเองอย่างนั้นเลยนะคะท่านรองฯไม่มีทางได้เป็นหรอกค่ะ”ว่าที่พี่เขย” เพราะตะวันเค้าเกลียดผู้ชายขี้หลี แล้วอีกอย่างหยุดเรียกฉันว่า”น้องเดือน”ด้วยค่ะฟังแล้วขนลุก” ประกายเดือนทำท่าสยองขวัญ
นัครินทร์เบรกเอี๊ยดหน้าบริษัทฯ มอลลี่&ลูกกอล์ฟกำลังเดินชิวกินอาหารจุ๊บจิ๊บอยู่หน้าบริษัทฯก็ชะงักตามเสียงรถเบรก พอเห็นว่าเป็นนัครินทร์&ประกายเดือนก็โดดหลบแอบดู
“อ่ะ!!ถ้าไม่อยากให้เป็น “ว่าที่พี่เขย”แล้วจะให้เป็นอะไรดีล่ะฮะ..ถึงจะ ถูกใจ??”
ประกายเดือนขยับๆหนี “ก็..ก็..ไม่ต้องเป็นอะไรทั้งนั้นล่ะค่ะ เป็น “ท่านรองฯ” อย่างเดียวอ่ะดีแล้ว”
นัครินทร์เขยิบเข้าใกล้ “ดีแล้วจริงเหรอ? ไม่ดีมั้ง??”
นัครินทร์โอบเอวประกายเดือนกระชากมาชิดตัว “ว๊ายยยย!!”
มอลลี่และลูกกอล์ฟ ตาโตอ้าปากค้าง
“หึงใช่มั๊ยล่าาา?? รู้น้า..ไม่อยากให้ผมเป็นว่าที่พี่เขยเพราะจริงๆแอบชอบผมใช่มั๊ยล่าาา ฮ่าๆๆๆ”
ประกายเดือนหมั่นไส้สุดขีด “หืมม์..ค่า..ชอบมากค่าาาา!! นี่แน๊ะ!!!” ประกายเดือนทุบเปรี๊ยงเข้าที่หว่างขานัครินทร์เต็มแรงจนนัครินทร์ร้องจ๊ากกก
มอลลี่และลูกกอล์ฟ ตะลึงอาการนัครินทร์ ที่แหงนหน้าอ้าปากร้อง ประกายเดือนจะออกจากรถ แต่ทำของตกพื้นก้มลงหยิบ มอลลี่และลูกกอล์ฟ ช็อคเพราะภาพที่เห็นจากด้านนอก เหมือนประกายเดือนก้มลงไปทำอะไรให้นัครินทร์ ชวนหวาดเสียวยิ่ง