บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 12 หน้า 5
อัครินทร์เดินมาเจอพอดี “พี่คิน..จะไปไหนครับ”
นาคินทร์มองหน้าอัครินทร์ประมาณว่า..ถามทำไม??
“คุณตะวันไม่สบาย”
“ฉันกำลังจะไปทำงาน แกเองก็ด้วยนะนายอัค ป่านนี้คนไข้ไม่รอแกกันแน่นไอซียูแล้วหรอ??”
“คุณตะวันก็ต้องการการรักษาด้วยเหมือนกัน”
“เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนี้ได้แล้ว!!ทั้งแกแล้วก็ไอ้นัคด้วย!!”
อัครินทร์มอง พูดลองใจ “ทำไมล่ะครับ? ในเมื่อคุณตะวันเค้าก็ทั้งสวย น่ารัก นิสัยดี” นาคินทร์อึ้ง
“ที่สำคัญทุกคนในบ้านก็รักคุณตะวันกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะคุณพ่อ คุณแม่ ยัยนารถหรือแม้แต่ใบตอง”นาคินทร์เมินหน้า “รวมทั้งผมแล้วก็พี่นัค”
“นายอัค!!”
“พี่คินล่ะครับ?? รักคุณตะวันด้วยมั๊ย??
นาคินทร์เสียงดัง “ไอ้อัค!!!”
อัครินทร์ไม่หยุด..ยิ้ม “คงจะไม่ผิดนะครับถ้าวันนึง คุณตะวันจะกลายเป็น”สะใภ้บ้านไกรตระกูล””
นาคินทร์ชกเปรี้ยงอัครินทร์ลงไปกองทันที จ้องหน้ากันอัครินทร์เลือดซึมมุมปาก “หุบปากได้แล้วไอ้อัค ผิดสิ!! มันผิดอย่างไม่น่าให้อภัย!! ผู้หญิงคนนั้นไม่คู่ควรกับแก หรือว่าไอ้นัคทั้งนั้น”
อัครินทร์มอง ไม่หวั่น “แล้วพี่คินล่ะ??”
นาคินทร์โมโหปรี่ไปกระชากคอเสื้ออัครินทร์ เข้ามาแน่นอีก อัครินทร์มองเฉยท้าทาย
นาคินทร์ผลักอัครินทร์ออก ชี้หน้า ตะคอก “อยู่ให้ห่างจากผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงอย่างปานตะวันไม่สมควรจะได้ความรักจากใครใน “ไกรตระกูล” ทั้งนั้น จำไว้!!!”
อัครรินทร์อึ้ง มองหน้านาคินทร์อย่างไม่เข้าใจ นาคินทร์จ้องหน้าอัครินทร์อย่าเอาจริง
ที่ห้องนอนปานตะวัน ประตูห้องปานตะวันเปิดผลัวะ นาคินทร์ปิดประตูปัง!! ปานตะวันสะดุ้งเฮือกนาคินทร์พุ่งปร๊าดมาถึงเตียง “คิดจะทำอะไร?? คิดจะทำลายครอบครัวผมให้พังอีกงั้นนเหรอ??อย่าหวังเลย!!”
ปานตะวันแผ่วๆ “หิวน้ำ”
ปานตะวันยื่นมือจะหยิบน้ำ นาคินทร์ปัดมือ “อดอยากปากแห้งมากล่ะสิ!!”
ปานตะวันค่อยๆ มองนาคินทร์ชัดๆ “คุณ”
“ใช่!! นึกว่าไอ้โง่อัค รึ ไอ้โง่นัคล่ะ?!!”
ปานตะวันกัดฟันพยายามจะลุกแต่ก็ไม่ไหว
“เลิกสำออย เลิกเล่นละครได้แล้วผมไม่ได้โง่ให้คุณตบตาได้เหมือนไอ้ 2 คนนั่นหรอกนะ เมื่อวานเล่นเป็น ”ดาวยั่ว” ตกดึกกลายเป็น”นางร้ายแย่งสามีชาวบ้าน” วันนี้คิดจะเป็น ”นางเอกผู้น่าสงสาร” คุณนี่มัน..ผมไม่รู้จะเปรียบคุณกับอะไรดี”