บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 11 หน้า 3
หลงก้มหน้านิ่ง ยังไม่รู้ตัวคนร้าย และสาเหตุที่แน่ชัด คิดว่าไม่น่าจะใช่ซ้ง “ตอนนี้ผมว่าเตรียมพิธีศพเถ้าแก่สุงให้สมเกียรติก่อนจะดีกว่า”
“อาหลง ! ฉันอยากให้นายช่วยจับตาแขกทุกคนที่มาในงานศพอาป๊า ฉันเชื่อว่าไอ้คนที่สั่งฆ่าอาป๊าจะต้องปะปนกับพวกเราในคืนนั้นแน่นอน” หลงก้มหัวน้อมรับคำสั่งหงส์ คิดไม่ต่างกันว่าคนร้ายจะต้องปะปนมาในงานศพ “ถ้าจับได้ว่ามันเป็นใคร ฉันไม่ปล่อยมันไว้แน่” แววตาหงส์เจ็บแค้น กำมือแน่น น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของหงส์นั้นทำให้หลงเองยังรู้สึกครั่นคร้าม
ท้องฟ้าคืนนี้เป็นคืนเดือนดับ ไม่มีดาวสักดวง บรรยากาศหดหู่ เศร้าหมอง หงส์เข้ามานั่งคุกเข่าบริเวณเก้าอี้ที่เถ้าแก่สุงเคยนั่งเป็นประจำ ก้มหน้า น้ำตาร่วงเผาะๆ “ไม่มีอาป๊าแล้ว หงส์จะอยู่ได้ยังไง...”
เสียงเถ้าแก่สุงดังขึ้นแต่เป็นน้ำเสียงที่เปี่ยมด้วยเมตตา “นั่งตัวตรงๆให้สมกับที่เป็นลูกอั๊ว!”
เถ้าแก่สุงปรากฏขึ้น เถ้าแก่ยังคงนั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวนี้หน้าหิ้งอาฉางตลอดเวลา
“อาป๊า... หงส์ก็เป็นแค่หงส์ ไม่ใช่มังกรเหมือนอาป๊า”
“ถึงเป็นหงส์ ลื้อก็ต้องสง่าอย่างพญาหงส์ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม อย่าทำตัวเป็นห่านให้อั๊วเห็นอีก”
หงส์พยายามข่มใจ กลั้นน้ำตาทำตามที่เถ้าแก่สุงสอน “เป็นลูกอาป๊าต้องห้ามเสียน้ำตาใช่มั้ย”
“ลูกมังกรต้องไม่ร้องไห้ มีแต่หมาเท่านั้นที่เจ็บแล้วร้อง”
“หงส์ทำไม่ได้หรอก”
“ลื้อต้องทำได้ เพราะลื้อเป็นลูกอั๊ว”
หงส์รู้สึกเปี่ยมล้นขึ้นมาในหัวใจ คำๆนี้ทำให้หงส์มีกำลังใจขึ้น “ต่อไป ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามหงส์จะเข้มแข็งให้สมกับที่เป็นลูกอาป๊า หงส์สัญญาว่าจะไม่อ่อนแอให้อาป๊าเห็นอีก”
เถ้าแก่สุงยิ้มอย่างอ่อนโยน ก่อนหายวับไปเหลือเพียงแต่เก้าอี้ว่างเปล่าตัวเดิม หงส์ทำใจให้แกร่ง ตั้งใจว่าจะไม่ร้องไห้อีกต่อไป
วัดจีน หน้าพิธีเคารพศพเถ้าแก่สุง รูปเถ้าแก่สุงหน้าโลงจำปาถูกประดับประดา ตกแต่งอย่างสวยงามและ
สมเกียรติเจ้าพ่อใหญ่นายกสมาคมเลือดมังกร มีโคมวิญญาณ บ้านกระดาษจำลอง คนรับใช้ และกระดาษเงินกระดาษทองตามหลักพิธีการ แขกเหรื่อทยอยกันเข้ามาในงานเคารพศพเถ้าแก่สุงแน่นขนัด
เต็กเข้ามาในงานพร้อมกับตี๋เล็ก หงส์โค้งคำนับตามมารยาท “อาเจ็ก... เฮียตี๋เล็ก....”
“อั๊วให้เด็กที่ร้านตระเตรียมเครื่องเซ่นไหว้สำหรับพิธีกงเต็กให้เรียบร้อยแล้วนะ ลื้อไม่ต้องห่วง”
“ขอบคุณมากค่ะ อาเจ็ก”
เต็กพยักหน้ารับรู้ ไม่ต้องพิธีรีตองให้มากความ “พี่ใหญ่เคยทำให้อั๊วมากกว่านี้ อั๊วอยากทำให้พี่ใหญ่เป็นครั้งสุดท้าย”