บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 11 หน้า 5
“ดูเหมือนคุณหนูจะไม่ค่อยเสียใจกับความหายนะสักเท่าไหร่.... แม้แต่น้ำตาสักหยดก็ยังไม่มี”
“มีประโยชน์อะไรที่ต้องมานั่งร้องไห้คร่ำครวญ อาป๊าเคยสอนไว้ว่า ลูกมังกรต้องไม่ร้องไห้ มีแต่หมาเท่านั้นที่เจ็บแล้วร้อง”
“ช่างน่าปลื้มใจแทนเถ้าแก่สุงที่มีลูกสาวใจเด็ดเกินหญิง ถ้าคุณหนูเป็นผู้ชายคงจะได้ขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งหงส์ดำไปแล้ว แต่ก็อย่างว่าเรื่องอำนาจวาสนามันกำหนดกฎเกณฑ์กันไม่ได้ สุดท้ายแก๊งหงส์ดำก็คงจะต้องยุบตัวไปเหมือนกับแก๊งไก่ฟ้า”
“ของแบบนี้มันไม่แน่ไม่นอน บางทีแก๊งค้างคาวอาจจะต้องปิดตำนานลงเหมือนโรงงิ้วเปี่ยนฟู่ของเถ้าแก่ก็เป็นได้”
เสี่ยเกายัวะ โดนหงส์ตอกย้ำความอับอายโวยวายเอะอะอย่างลืมตัว “โอหังนักนะ! นังเด็กเมื่อวานซืน ลื้อกล้าดียังไงมาตีฝีปากกับอั๊ว”
อาซาขยับจะชักปืนยิงหงส์ ขณะเดียวกันหลงเองจะขยับจะชักปืนออกมายิงเสี่ยเกาเช่นกัน
เสียงเมฆินทร์ดังลั่น มีอำนาจขึ้นมาก่อน “หยุดเดี๋ยวนี้นะ ไอ้เกา”
หลงจำได้แม่นยำ เสียงนี้คือเสียงที่เคยได้ยินที่ภัตตาคารฉั่วเทียนเหลา หลงหันควับไปทันทีเห็น แววตาแข็งกร้าว คนนี้เลยที่สั่งฆ่าไช้ เมฆินทร์ เข้ามาพร้อมกับจือเจ็ง เจ้าพ่อทุกคน ต้องยอมก้มหัวให้ “เมื่อไหร่แกจะเลิกระรานคนอื่นเป็นหมาบ้าสักที ขนาดงานศพเถ้าแก่สุงแกยังกล้า ในสายตาแกยังเห็นฉันมีความหมายอยู่หรือเปล่าวะห๊ะ”
เสี่ยเกาหงอเมื่อเจอเมฆินทร์แกล้งตวาดกลางงานอย่างไม่ไว้หน้า ตบตาคนอื่น “รอให้ฉันเคารพศพเถ้าแก่สุงก่อน แล้วแกกลับกับฉัน เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“ครับท่าน”
เมฆินทร์หันมาพูดกับหงส์ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส เสียงอ่อนเสียงหวาน ต่างจากเกาอย่างเห็นได้ชัด “ไม่เป็นไรนะหนูหงส์... คนของฉันเสียงดังไปหน่อย เดี๋ยวฉันจะจัดการกับมันเอง”
หงส์ค้อมศีรษะแทนคำขอบคุณเมฆินทร์ เมฆินทร์มองหงส์ด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ย หลงจ้องหน้าเจ็ง เจ็งหันมาเห็นหลง คู่ปรับเก่าก็ตกใจ ต่างฝ่ายต่างรู้ชัดเจนแล้วว่าอีกฝ่ายเป็นคนของใคร !
ทรงกลด ภรพ คณิน ธาม จับตามองเมฆินทร์ คุยกันเบาๆ
ภรพเอ่ย “ฉันไม่ค่อยชอบหน้าไอ้เมฆินทร์เลย ดูสายตาที่มันจ้องมองหงส์สิ อย่างกับจะเขมือบซะให้ได้”
คณินเปรย “ก็ตามประสาวัวแก่ชอบเคี้ยวหญ้าอ่อนนั่นแหละ ไอ้แก่ตัณหากลับเอ๊ย”
ทรงกลดเตือน “สมาคมเลือดมังกรของเถ้าแก่สุงอยู่ภายใต้การดูแลของไอ้เมฆินทร์ จะพูดจะจาระวังปากกันมั่ง เดี๋ยวก็เดือดร้อนกันหมดหรอก”
ธามไม่กลัว “มันจะใหญ่มากจากไหน ฉันไม่กลัวทั้งนั้น อย่ามายุ่งกับหงส์ก็แล้วกัน ไม่งั้นคงได้แหลกกันไปข้าง”
ภรพอยากรู้ “ไม่รู้ใครจะขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งหงส์ดำคนต่อไป”
ธามหนักแน่น “ไม่มีใครเหมาะกับตำแหน่งนี้เท่าหงส์อีกแล้ว”