บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 16 หน้า 2
หงส์หลับตาปี๋ เตรียมตัวรอรับความตาย เสียงปืนดังเปรี้ยง !!!! กวงถูกยิงที่มือจนปืนร่วงกระเด็น เลือดไหลโชก ทำให้เห็นว่ามือปืนนั่นมีแค่ 9 นิ้ว กวงหันไป ตาเหลือก เห็นควันคละคลุ้ง ก่อนค่อยๆสลายเห็นหลงจ่อปืนมาที่กวง หลงยิงเข้าที่ขาของกวงอีกนัด กวงล้มลงกับพื้นเลือดโชก กวงพยายามลากสังขารไปกับพื้นจะหนีให้พ้นความตาย
“ใครส่งลื้อมา”
“ฆ่าอั๊วให้ตาย อั๊วก็ไม่บอก”
“ไม่บอกก็ไม่เป็นไร แต่ใครที่มันคิดทำร้ายนายน้อยของอั๊วแม้แต่รอยเท่าแมวข่วน ก็อย่าหวังว่าจะอยู่ดูโลกได้อีกต่อไป” หลงตามมายกปืนจ่อที่หัวกวง จะยิงนัดสุดท้ายเพื่อปลิดชีพกวง
“อาหลง ! อย่า”
“มันคิดฆ่านายน้อย จะปล่อยมันไว้ทำไม”
“ฆ่าแล้วจะได้อะไรขึ้นมา นอกจากจะเป็นบาปกรรมติดตัวนายเปล่าๆ”
“ได้กำจัดศัตรูของนายน้อย ต่อให้ต้องตกนรกหมกไหม้ ผมก็ยอม”
“อาหลง ฉันขอล่ะ” หงส์ส่งสายตาวิงวอน
หลงค่อยๆลดปืนลง ยอมไว้ชีวิตกวงแบบเสียไม่ได้ กวงอาศัยทีเผลอ ชักมีดสั้นที่พกไว้ขึ้นมาจะแทงหงส์ หลงไวกว่า ชักปืนยิงเข้าแสกหน้ากวงตาคาที่ หงส์ถึงกับสะดุ้ง ตกใจ คาดไม่ถึง ซองสีน้ำตาลที่ใส่ลายนิ้วมือคนร้ายเปื้อนเลือดกวงที่พุ่งกระเซ็นใส่
ที่ประชุมแก๊งหงส์ดำ สมาชิกทุกคนต่างรอหงส์เข้าประชุมตั้งนานแล้ว แต่หงส์ก็ยังไม่มาสักที แปะจางเริ่มกระวนกระวาย เต็กยิ้มนิดๆที่มุมปาก มั่นใจว่าหงส์มาไม่ได้แน่
สมาชิกอาวุโสเริ่มตำหนิหงส์ “จนป่านนี้ยังไม่มีวี่แววคุณหนูหงส์”
สมาชิกอาวุโสคนที่สองกล่าว “อีคงยังทำใจไม่ได้ที่ต้องสละตำแหน่งให้เถ้าแก่เต็ก”
สมาชิกคนที่สามเสนอ “หรือเราจะเลื่อนการแต่งตั้งออกไปก่อน”
ตี๋เล็กแทรก “จะช้าหรือเร็วอาป๊าอั๊วก็ต้องขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งหงส์ดำอยู่ดี อั๊วว่ารีบๆแต่งตั้งไปเลยดีกว่า”
แปะจางมั่นใจ “ยังไงวันนี้คุณหนูหงส์ก็ต้องมา”
เต็กพูดเยาะๆ “ท่าทางคุณหนูของลื้อคงจะหลับไม่ตื่น”
สมาชิกอาวุโสได้ยินยิ่งไม่พอใจ “เป็นผู้หญิงแท้ๆ นอนกินบ้านกินเมือง ! อั๊วจะให้เวลาอีกแค่ 5 นาที หลังจากนี้ต่อให้คุณหนูหงส์จะเหยียบเมฆมาก็ห้ามเข้าที่ประชุมเด็ดขาด”
แปะจางร้อนใจ ชะเง้อชะแง้ หงส์มาไม่ถึงสักที
เต็กกับตี๋เล็กมองหน้ากันแล้วยิ้ม หงส์ไม่มีทางมาประชุมได้เด็ดขาด