บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 16 หน้า 3
หน้าสมาคม ที่ประชุมแก๊งหงส์ดำ หงส์ในสภาพผมเผ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้ายับยู่ยี่ ในมือถือซองสีน้ำตาลที่เปื้อนคราบเลือด หงส์ขบกรามแน่น ก้าวขึ้นบันไดสมาคม เข้าไปยังที่ประชุม
สมาชิกอาวุโสดูนาฬิกา รอจนหมดความอดทน ประกาศลั่น “เริ่มประชุมได้”
แปะจางทัดทาน “แต่คุณหนูหงส์ยังมาไม่ถึง...”
สมาชิกอาวุโสอีกคนตัดบท “ในเมื่ออีไม่รู้จักเวล่ำเวลา ก็ไม่ต้องคอยอีกต่อไปแล้ว”
ทันใดนั้นหงส์ก็เดินเข้ามาในที่ประชุม “อั๊วอยู่นี่แล้ว”
เต็กกับตี๋เล็กถึงกับตาค้าง แทบไม่เชื่อสายตา “อาหงส์”
“ตกใจมากเหรออาเจ๊กที่หงส์ยังไม่ตาย”
“นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว ทำไมลื้อเพิ่งจะโผล่มา”
แปะจางห่วง “เกิดอะไรขึ้น คุณหนู”
“ระหว่างทาง อั๊วถูกคนร้ายลอบจู่โจมจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด” หงส์จ้องไปยังเต็ก รู้ว่าเต็กเป็นคนสั่งให้มือปืนไปยิง จนเต็กเริ่มร้อนตัว “มันบอกอั๊วว่ามันชื่ออากวง อาเจ็กพอจะรู้มั้ยว่าใครส่งมันมา”
เต็กโบ้ย “ไอ้มือปืน 9 นิ้วนั่น มันต้องเป็นคนของท่านเมฆินทร์แน่ๆ”
หงส์ยิ้มมุมปาก “หงส์ยังไม่ทันบอกอาเจ็กเลยว่ามันมีแค่ 9 นิ้ว”
เต็กหน้าซีด สมาชิกทุกคนเริ่มหันมามองเต็กเป็นตาเดียวกัน เริ่มสงสัยเต็ก เต็กรีบกลบเกลื่อน “คนในวงการนักเลง ใครๆก็รู้จักไอ้กวง เก้านิ้วกันทั้งนั้นแหละ”
“อาเจ็กช่างเป็นคนกว้างขวางจริงๆ รู้จักแม้กระทั่งมือปืนที่ถูกส่งมาฆ่าหงส์” หงส์มองหน้าเต็กอย่างไม่อยากเชื่อ ว่าจะกล้าส่งคนมาฆ่าตนได้ลงคอ
สมาชิกอาวุโสตัดบท “เอาล่ะๆ ลื้อมาก็ดีแล้ว จะได้เปิดประชุมสักที เสียเวลา!”
“ถ้าจะประชุมให้อาเจ็กเต็กขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งหงส์ดำล่ะก็ คงไม่จำเป็น”
สมาชิกอาวุโสชี้หน้า “โอหัง ! ยังไม่ทันไร ลื้อก็กล้าขัดมติที่ประชุมแล้วงั้นเหรอ”
สมาชิกอาวุโสอีกคนไม่พอใจ “สมัยที่อาป๊าลื้อยังอยู่ ที่พวกพ้องแก๊งสามวิหคของเราสามารถยืนหยัดอยู่ได้ ล้วนอาศัยบารมีของเถ้าแก่เต็กค้ำชูมาตลอด ตอนนั้นลื้อยังหัวเท่ากำปั้นด้วยซ้ำ เด็กเมื่อวานซืนอย่างลื้อจะรู้อะไร”
สมาชิกอาวุโสอีกคนออกความเห็น “ตามอาวุโส ยังไงเถ้าแก่เต็กก็เหมาะจะเป็นหัวหน้าแก๊งหงส์ดำมากกว่าลื้อ”
แปะจางท้วง “แต่เถ้าแก่สุงสั่งไว้ในพินัยกรรมให้คุณหนูหงส์ปกครองแก๊งหงส์ดำต่อไป”
สมาชิกอาวุโสท้วง “ตราบใดที่คนสังหารเถ้าแก่สุงยังลอยนวลอยู่ ลื้อก็จะขึ้นรับตำแหน่งไม่ได้”
สมาชิกอาวุโสอีกคนถาม “นี่ก็จวนจะครบกำหนด 3 เดือนแล้ว ไหนล่ะคนร้ายที่ฆ่าอาป๊าลื้อ”
หงส์จ้องไปยังตี๋เล็ก “นั่นไงล่ะ! ไอ้คนชั่วที่มันฆ่าอาป๊า” สมาชิกอาวุโสภายในแก๊งหงส์ดำต่างหันไปมองตี๋เล็กเป็นตาเดียวกัน ตกตะลึง ตี๋เล็กหน้าซีดเผือด เริ่มรู้สึกเกรงบารมีหงส์ขึ้นมา หงส์ถามย้ำ “ตี๋เล็ก ! ลื้อฆ่าอาป๊าอั๊วทำไม”