รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 8 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 8 หน้า 4
27 กรกฎาคม 2558 ( 15:22 )
1M
ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 8
19 หน้า

คนดูทุกคนต่างลุกขึ้นปรบมือเกรียวกราวเฮลั่นโรงงิ้ว เสี่ยเการู้สึกเสียหน้าไม่น้อย รู้ดีว่าเมฆินทร์ไม่พอใจมาก แต่ข่มอารมณ์ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ปรบมือให้ “งิ้วคณะเฟิ่งหวงช่างเก่งกาจสมคำร่ำลือจริงๆ... ขอแสดงความยินดีด้วยนะ เถ้าแก่”

เถ้าแก่สุงแววตามีความสุขเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่อาฉางตาย หงส์แม้จะปลาบปลื้มในชัยชนะ แต่ยังไม่เท่าหวั่นกลัวว่าเถ้าแก่สุงจะโกรธที่ฝ่าฝืนคำสั่งเล่นงิ้ว

 

ห้องเถ้าแก่สุง หงส์ร้อนรนเข้ามาด้วยสีหน้าสำนึกผิดที่ขัดคำสั่งสุงเล่นงิ้วแทนกุ่ย ยังไม่ได้ล้างหน้า อยู่ในชุดงิ้ว

เถ้าแก่สุงดุผู้เป็นลูกสาว “ทรงเครื่องออกมาเดินเพ่นพ่านนอกเวทีแบบนี้ไม่ดี ไม่มีใครสั่งสอนหรือไง”

“หงส์ผิดไปแล้วค่ะ อาป๊าหงส์ขอโทษ”

“อั๊วเบื่อคำว่าขอโทษของลื้อเต็มทน ลื้อมันคนหัวแข็ง ดื้อรั้น ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าผิดก็ยังจะทำอั๊วควรจะทำยังไงกับลื้อดี”

“หงส์อกตัญญูนักทำให้อาป๊าต้องผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ว่าอาป๊าจะลงโทษยังไง หงส์ก็ยอมรับทุกอย่าง”

เถ้าแก่สุงนิ่งไม่ตอบมองไปยังป้ายวิญญาณฉาง “ไม่มีใครเล่นบทหยางจงเป่าได้ดีเท่าอาฉาง”

ฝาผนังห้องสุงเต็มไปด้วยกรอบรูปอาฉางเล่นงิ้วลีลาต่างๆเต็มไปหมด สิ้นสุดที่รูปคู่เถ้าแก่สุงกับอาฉาง

“ใช่ค่ะ การแสดงของเฮียฉางไม่ว่าจะเล่นสักกี่ครั้งก็ยอดเยี่ยมไร้ที่ติ”

“ถ้าอาฉางยังอยู่ก็คงจะดี... อั๊วเคยบอกกับอาฉาง ต่อไปลื้อจะต้องโด่งดังแน่ๆ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม จงตั้งใจอนุรักษ์งิ้วแต้จิ๋วของเราให้ดี อั๊วสู้เพื่อสิ่งนี้มาทั้งชีวิต แต่พออาฉางจากไป ทุกอย่างก็พังหมด...” เถ้าแก่สุงหัวเราะเศร้าๆ ดูน่าสงสาร ก่อนพูดกับหงส์ “ลื้อออกไปได้แล้ว อั๊วอยากอยู่คนเดียว”

“ค่ะ อาป๊า” หงส์กำลังจะออกจากห้องเถ้าแก่สุง แต่ก็ต้องชะงัก เพราะเถ้าแก่สุงเรียกเอาไว้ก่อน

“เดี๋ยว ! เล่นงิ้วเสร็จให้รีบเปลี่ยนชุด ทรงเครื่องเดินออกมาสู่โลกแห่งความจริงแบบนี้ อาจกระทบต่อภาพพจน์ลื้อบนเวทีได้... ทีหลังอย่าทำอีก”

“คะ?”

“ลื้อจะทำอะไรก็ทำเถอะ อั๊วไม่ห้ามอีกแล้ว”

หงส์ยิ้มร่าด้วยความดีใจ เข้าใจความหมายว่า เถ้าแก่สุงยอมอนุญาตให้เล่นงิ้วแล้ว

 

ลานฝึกงิ้ว หงส์ออกมาจากห้องเถ้าแก่สุงด้วยความดีใจ ยิ้มร่า หมวยและคนงานในโรงงิ้วต่างรอแสดงความยินดีกับหงส์ ไชโยโห่ร้องด้วยความดีใจ “เจ้ทำได้แล้ว!เราชนะแล้ว! ไม่อยากเชื่อเลย!”

“ขอบคุณทุกคนมาก...” หงส์มองทุกคนด้วยความซาบซึ้งที่ร่วมต่อสู้ด้วยกันมา บรรยากาศชื่นมื่น  


19 หน้า