บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 8 หน้า 5
แปะจางเดินเข้ามา หงส์โค้งศีรษะให้แปะจางด้วยความเคารพอย่างสูง แปะจางพยักหน้ารับรู้ ยิ้มใจดี ยินดีกับความสำเร็จของหงส์ ในมุมลับตาหยกมณียืนมองหงส์ด้วยความยินดี แต่ไม่ได้แสดงตัว หยกมณีร้องเพลงจีนคลอเบาๆอย่างอารมณ์ดี ก่อนหันหลังเดินออกจากโรงงิ้วไป
ห้องเถ้าแก่สุง เถ้าแก่สุงมองไปยังป้ายวิญญาณอาฉาง เห็นกรอบรูปอาฉางที่กำลังยิ้มอยู่ เถ้าแก่สุงคิดถึงคำพูดของซินแสง้วงที่เคยทำนายไว้
“ทุกคนเกิดมาต่างต้องพบกับการสูญเสียพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักเป็นธรรมดา ทุกอย่างฟ้าดินได้ลิขิตเอาไว้แล้วไม่มีใครหลีกเลี่ยงไปได้”
เถ้าแก่สุงคิดถึงความฝันที่เคยฝันถึงอาฉาง “อาหงส์จะเป็นตัวแทนอั๊วเอง”
เถ้าแก่สุงยิ้มนิดๆกับกรอบรูปอาฉางปมในใจเรื่องหงส์เป็นตัวซวยถูกลบล้าง เถ้าแก่สุงยอมรับหงส์มากขึ้น
ห้องแต่งตัว หลังเวทีงิ้ว หงส์เปลี่ยนชุดงิ้วแล้ว พูดกับหมวกขุนพลของฉาง“เฮียฉาง ขอบคุณมากนะ เพราะเฮียช่วยหงส์ หงส์ถึงทำได้ขนาดนี้ ขอบคุณจริงๆ” หงส์กอดหมวกขุนพล ยิ้มทั้งน้ำตา แล้วหวนคิดถึงความหลัง
อาฉางแอบสอนหงส์เล่นงิ้ว
เถ้าแก่สุงเอาไม้ตี ลงโทษหงส์เมื่อรู้ว่าแอบเล่นงิ้ว อาฉางมารับโทษด้วย “อั๊วเป็นคนสอนงิ้วให้หงส์ ถ้าอาป๊าจะทำโทษหงส์ ก็ต้องลงโทษอั๊วด้วย” อาฉางคุกเข่าใกล้ๆหงส์ เถ้าแก่สุงโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงเดินหลุดไป
“หงส์ทำให้เฮียต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย”
“เรามีกันแค่สองคนพี่น้อง อย่าว่าแต่เรื่องแค่นี้เลย มากกว่านี้เฮียก็ทำให้ได้”
หงส์คิดถึงอาฉางจับใจ ยิ้มทั้งน้ำตา ทั้งสุขและทุกข์ระคนกันจนแยกไม่ออก เสียงหมวยดังล้งเล้ง หงส์หันไปมองด้วยความประหลาดใจ... เกิดอะไรขึ้น ?
หลงกับหวังหิ้วปีกกุ่ยในสภาพสะบักสะบอม สลบเหมือดนอนบนเตียงไม้ หงส์เปิดประตูเข้ามาห้องกุ่ยดูด้วยความเป็นห่วง “ใครเป็นคนจับตัวอากุ่ย นายรู้หรือเปล่า”
หลงอธิบาย “อั๊วไม่รู้ว่ามันเป็นพวกไหน แต่คงต้องการขัดขวางไม่ให้อากุ่ยลงประลองงิ้ววันนี้”
หมวยโกรธจัด “เจ็บใจนัก ต้องเป็นแผนสกปรกของไอ้เสี่ยเกาแน่ๆเลวจริงๆ”
หลงเล่าต่อ “ตอนนี้คนที่จับตัวอากุ่ยไว้ ถูกจับตัวไปโรงพักหมดแล้ว ใครเป็นคนชักใยอยู่เบื้องหลัง อีกไม่นานก็คงได้รู้”
หงส์อยากรู้เหมือนกันว่าคนที่บงการเบื้องหลังจะใช่เสี่ยเกาจริงหรือไม่