บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 10 หน้า 3

จุนรอสายอยู่ครู่หนึ่ง ก็มีเสียงว่ารับสายแล้ว แต่ไม่มีใครพูดมา “ฮัลโหล..นิ้ม”

“นิ้มออกไปซ้อม”

จุนคุ้นๆว่าเสียงเพื่อน แต่ก็ถามเพื่อความแน่ใจ “นั่น..ใครรับสายเหรอ”

ธันย์เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วบอกออกมา“ธันย์”

จุนอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วค่อยพูดขึ้น“งั้นฝากบอกนิ้มด้วยว่า ตั้งใจเล่นนะ” จุนเงียบไปอีกครั้ง อยากจะพูดบางอย่างก็อ้ำอึ้ง “เออธันย์ ขอให้ละคร.”

ธันย์ตัดบท “แค่นี้นะ” ธันย์วางโทรศัพท์ไว้ที่เดิม แล้วเดินออกไป

นิ้ม โบ๊ท อ้อมกำลังรอเข้าฉากอยู่ด้านหลังเวทีซึ่งค่อนข้างมืด

อ้อมซัก “นี่นิ้ม จุนเค้าจะมาดูเธอรึเปล่า”

“ไม่รู้สิ ช่วงนี้เค้าต้องเดินสายโปรโมทหนัง คงจะยุ่งน่าดู”

โบ๊ทล้อ “ว้า แล้วอย่างนี้จะมีกำลังใจเล่นเหรอเนี่ย”

นิ้มค้อนเพื่อนๆ “แหม มีสิ”

ธันย์เดินมาที่กลุ่มนิ้ม “นิ้ม” 

“มีอะไรเหรอธันย์”

“ตั้งใจเล่นนะ..” ธันย์จะพูดต่อว่าจุนฝากมา แต่ก็ไม่พูด

“อื้ม โอเค”

ธันย์เดินไป อ้อม โบ๊ทมองนิ้มสายตาล้อๆ อ้อมเปรย “แน่ะ มีกำลังใจสำรอง พอจะแทนกันได้มะ”

“บ้า สำรองอะไรกันล่ะ”

ธันย์แอบได้ยินที่อ้อมพูดก็รู้สึกเศร้า แล้วหวานใสก็เข้ามาทัก “ธันย์”

ธันย์หันมาสะดุ้งนิดนึง เมื่อเห็นหวานใสยืนยิ้มอยู่ข้างๆ และใส่แว่นเหมือนนิ้ม “อ้าว หวานใส มีอะไรให้เราช่วยรึเปล่า “

“สู้ๆนะ “

ธันย์งง “สู้ๆอะไรเหรอ เราไม่ได้เล่นนะ”

“ก็อยากจะให้กำลังใจ ให้ธันย์สู้ๆกับงานวันนี้ไง”

“อ๋อ ขอบใจนะ หวานใสก็สู้ๆเหมือนกันนะ”

“แค่นี้แหละที่อยากได้” หวานใสยิ้มอาย

ธันย์ยิ้มอย่างเอ็นดู “แล้วทำไมวันนี้ใส่แว่นล่ะ ทุกทีไม่เห็นใส่นี่”

“ก็เราเห็นธันย์ถูกชะตากับคนใส่แว่น...เผื่อจะถูกชะตากับเราบ้าง“