บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 3 หน้า 14
พายเดินตามออกมาร้องไห้ซับน้ำตาตลอดเวลา
“ยังไงพี่ก็ขอชมเราสองคนนะ ถึงจะเริ่มต้นด้วยความไม่เข้าท่า ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แล้วยังไม่รู้จักป้องกันอีก ตัวอย่างก็มีให้เห็นเยอะแยะ”
“พี่เต็งจะฟื้นฝอยหาตะเข็บทำไม”
“แกไม่ต้องมาใช้คำพูดแม่ พูดมารู้เหรอะว่าแปลว่าอะไร”
“ก็พอรู้แหละ”
“ฉันเท้าความเดิมก่อน เนี่ยกำลังจะชมต่อ ว่าแกสองคนยังมีความดีอยู่บ้างที่ไม่คิดไปทำแท้ง เอาเด็กออก มันจะเป็นบาปกรรมติดตัวแกสองคน” โต๊ดยกมือไหว้ “สาธุ”
“ไม่ต้องมากวนเลยไอ้โต๊ด พ่อแม่รู้ได้สาหัสแทนสาธุแน่” เต็งจ้องหน้าขู่ “โทษสถานแรกเลย กลับไปขายอิฐขายทรายแทนพ่อ”
“พี่เต็งจะขู่ผมเพื่อ... “ โต๊ดจ๋อยๆไป หันมองหน้าพาย ก่อนจะถอนใจออกมา “ชีวิตจริงจะเหมือนละครรึเปล่าก็ไม่รู้ ตายายเห็นหน้าหลานแล้วจะใจอ่อนยอมรับ”
“พ่อแม่พายเค้าไฮโซจะตาย มีหน้ามีตาซะขนาดนั้น เค้าทิ้งเด็กให้แกเลี้ยงแน่ รับรองว่าจับพายใส่ตระกร้าล้างน้ำ ส่งไปเรียนต่อเอกได้ผัวฝรั่งไปเลย” พายอึ้งๆไป โต๊ดอึ้งปนตกใจ
“พี่เต็ง นึกว่าโทรศัพท์อยู่รึเปล่า พายอยู่กับเรานะพี่”
เต็งตกใจเล็กน้อย “ลืมตัวไปหน่อย” เต็งหันไปยิ้มแหยๆให้พาย พายร้องไห้โฮออกมา โต๊ดรีบเข้ามาสวมกอดพายเอาไว้ เต็งแหยมาก รู้สึกผิด เต็งพยายามแก้ตัวพัลวัน “พาย พี่ขอโทษ” พายยิ่งร้องโฮออกมา
เต็งตกใจ ยิ่งลนลาน “คือ เอ่อ ยังไงดีล่ะ” เต็งคิดแก้ตัวมั่วไปหมด “คือเรื่องมันมีอยู่ว่า... “
โต๊ดรีบห้าม “พี่เต็งไม่พูดดีกว่านะ” เต็งยิ้มแหยๆ ยกนิ้วโอเคให้น้องชาย
พายพยายามกลั้นสะอื้น ระงับอารมณ์ “ไม่เป็นไรค่ะพี่เต็ง อย่าถือพายเลย ฮอร์โมนมันเปลี่ยนน่ะค่ะ”
พายร้องไห้โฮออกมาอีกสวมกอดโต๊ดเอาไว้ โต๊ดทำหน้าดุใส่พี่ชาย เต็งแหยแล้วแหยอีก อึดอัดไปหมด
แท็กซี่ขับมาจอดหน้าบ้านพอดี เต็งดีใจมาก รีบลากกระเป๋า แท็กซี่มาแล้ว รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่ทัน”
คนขับแท็กซี่มาช่วยยกกระเป๋าเดินทาง
“มาได้จังหวะมากเลยน้อง ไม่เกรงใจจะหอมแก้มให้ซักฟอด”
คนขับแท็กซี่ผงะไปเล็กน้อย เหล่ๆ มองเต็งแล้วรีบลากกระเป๋าไปขึ้นรถอย่างเร็ว ประตูรถแท็กซี่ปิดโครม..โต๊ดและพายขึ้นนั่งรถแล้ว นั่งคู่กันเบาะหลัง..กระเป๋าสองใบอยู่เบาะหน้าใบนึง ท้ายรถอีกใบ พายยังกอดซบหน้ากับอกโต๊ดขณะรถแล่นออกไป..ทั้งคู่บ๊ายบายให้เต็งที่ยืนส่ง เต็งฉีกยิ้มบ๊ายบายส่งทั้งคู่ เต็งนึกอะไรขึ้นได้ หน้าตา