บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 10 หน้า 7
เรือเช่าของชาวประมงลำย่อมแล่นข้ามฟากมาจวนจะถึงเกาะ...เห็นเต็ง ชิดดาว เวนิส และทอย นั่งใส่เสื้อชูชีพกันพร้อมอยู่บนเรือ เต็งห่วงชิดดาว “เมาเรือมั้ยครับ”
ชิดดาวยิ้มแย้ม “ลูกชาวเลค่ะ ไม่ต้องห่วง” ทอยแอบบุ้ยปากเล็กน้อย
เวนิสแกล้งกระเซ้าทอย “ไม่อ้วกให้อาหารปลาหน่อยเหรอแก”
“ฉันจะอ้วกใส่หน้าแกก่อนน่ะสิ”
“หยุดเรือถ่ายตรงนี้ก่อนมั้ย จะได้บรรยากาศการเดินทาง”
“แจ่มเลยพี่” ทอยลุกเดินไปบอกคนเรือ “หยุดเรือตรงนี้แป๊บได้มั้ยคะ” คนเรือยกนิ้วโอเคให้ก่อนจะหยุดเรือ
ทอยเดินกลับไปหา เห็นเวนิสตั้งกล้องรอถ่ายเต็งที่นั่งอยู่ริมเรือมุมเห็นทะเลไกลออกไป ชิดดาวกำลังช่วยติดไมค์ไร้สายให้เต็ง ทอยเข้ามาแย่งงานตัวคืน พูดห้วนๆ “ไม่เป็นไร เดี๋ยวไม่ถูกตำแหน่ง”
ทอยเบียดชิดดาวออกไปเนียนๆ แล้วติดไมค์ลอยไร้สายให้เต็งแบบไม่รู้ไม่ชี้ เวนิสพูดแขวะลอยๆ
“จะติดไมค์หรือจะชุนเสื้อกันแน่เนี่ย ช่างกล้องจะเมาเรืออ้วกแตกแล้ว”
ทอยหันมองเวนิสตาขวาง “เสร็จแล้ว” ทอยเดินไปหยิบแผ่นบอกคิวไปเคาะหัวเวนิสจนร้องโอ๊ยออกมา
เต็งนั่งอยู่ที่ริมขอบเรือพูดคุยทำหน้าที่พิธีกรกับกล้อง
“ถ้าเราอยากรู้ว่าทะเลไทยเที่ยวเดือนไหนได้บ้าง เราก็ควรรู้เรื่องลมมรสมที่พัดผ่านประเทศไทยกันคร่าวๆก่อน”
หน้าเกาะ เต็งทำท่าเหมือนขนสัมภาระเดินลุยน้ำขึ้นเกาะ พร้อมกับพูดทำหน้าที่พิธีกรไปด้วย เต็งลุยน้ำเข้าเกาะพร้อมทำหน้าที่พิธีกร “ประเทศไทยจะได้รับอิทธิพลจากลมมรสุมอยู่ 2 ชนิด อันดับแรก คือ ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ซึ่งพัดมาจากมหาสมุทรอินเดียเข้าสู่ประเทศไทยช่วงกลางเดือนพฤษภาคมถึงกลางเดือนตุลาคม”
ทอยเป็นคนถือเสาไมโครโฟนลอยอยู่ระดับเหนือหัวพ้นมุมกล้อง ถอยหลังตามจังหวะการเดินของเต็ง เวนิสก็ถ่ายกล้องวีดีโอถอยตามจังหวะไป ชิดดาวคอยเคลียร์เส้นทางและขอโทษ พร้อมตอบคำถามต่างๆ ของนักท่องเที่ยวที่ยืนมองดูอยู่ที่ชายหาด นักท่องเที่ยวมีถ่ายคลิปและถ่ายจากโทรศัพท์มือถือหรือกล้องของตนอยู่ไปมา เต็งหอบสัมภาระเดินขึ้นฝั่งมาพร้อมพูด
“ช่วงนี้จะมีเมฆมากและฝนตกชุกบริเวณชายฝั่งทะเล โดยเฉพาะแถบภาคใต้ฝั่งอันดามัน”