บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 10 หน้า 9
โต้รีบแก้ “ช่างเถอะครับพี่ออง ไม่มีใครตั้งใจ มันผิดคิวจริงๆ”
ละอองถอนใจพรวด ค้อนใส่พระเอกก่อนไปดูแลโต้ “เจ็บมั้ยโต้”
“ไม่เลยครับพี่ แค่เฉียดๆ” โต้ทำมีสปิริต “ซ้อมต่อได้เลยครับ”
ละอองห่วงโต้ บอกผู้กำกับ “ขอพักแป๊บนะคะ วันนี้โต้ไม่ค่อยสบายด้วยค่ะ”
ผู้กำกับยิ้มแย้ม “ไม่เป็นไรครับคุณออง 15 นาที พอมั้ยครับ”
ละอองยิ้มแย้มยกมือไหว้ แอ๊บนอบน้อม จริงๆไม่พอใจ “ขอบคุณมากค่ะ ขอโทษจริงๆนะคะที่ทำให้เสียเวลา”
โต้เดินนำออกไปก่อน สีหน้าหงุดหงิดมาก โต้บ่นเบาๆ “ชกแค่นี้ไม่โดนไอ้ตุ๊ดเอ๊ย”
“รอพี่ด้วยโต้” ละอองรีบเดินตามประกบโต้ด้วยความเป็นห่วง
พระเอก รีบบอกผู้กำกับเคืองๆ “โต้นั่นแหละผิดคิว”
“ตบบ่าพระเอกให้กำลังใจ “พี่รู้ ช่างเถอะ แบ็คเค้าแข็ง...เรามาซ้อมกับพี่ต่อดีกว่า”
พระเอกและผู้กำกับคิวบู๊ซ้อมคิวกันต่อไป
หาดของเกาะ เต็ง เวนิส และทอยกำลังตกลงกันเรื่องสคริปต์ที่จะถ่ายต่อไป มีชิดดาวยืนฟังอยู่ด้วย เต็งสีหน้าลังเล “จะดีเหรอ”
“ไม่ดีตรงไหนเฮีย”
“ไม่จำเป็น”
“มาเที่ยวทะเล แต่งเต็มยศยังงี้มันตลก ต้องถอดบ้างไรบ้างเรียกกระแส”
เต็งยิ้มแหยๆ ลังเล เต็งใส่เชิ้ตแขนยาวพับแขน ติดกระดุมมิดชิด “เหรอ กระแสลบๆ ตอนโต้ยังไม่เข็ดใช่มั้ย”
“มันเหมือนกันที่ไหน ไอ้นั่นมันถอดมั่ว อยากโชว์ จงใจขายเกิน แต่เทปนี้เรามาเที่ยวทะเล เล่นน้ำทะเล ใส่กางเกงขาสั้น แค่ปลดกระดุมเสื้อ เห็นงานชมพูบ้างไรบ้าง ให้แฟนรายการป้าๆ กระชุ่มกระชวยหน่อย เฮียก็หุ่นเฟิร์มอยู่ เขม่วพุงนิด ไม่อายไอ้โต้มันหรอก” เต็งลังเล “เอาจริงเหรอ”
“ไม่ต้องคิดแล้วเฮีย งานเสร็จผมจะได้เล่นน้ำมั่ง”
“เออๆ” เต็งปลดกระดุมเสื้อออกพร้อมถ่ายงานพิธีกรต่อ ชิดดาวดูเขินๆ ไม่กล้ามอง เลี่ยงมองไปทางอื่นแทน
เวนิสจัดแจงด้นสคริปต์ให้แทนเสร็จ “เดี๋ยวคุณดาวช่วยเข้าฉากหน่อยนะครับ”
ชิดดาวอึ้งๆ “อะไรนะคะ”
ทอยไม่พอใจ “แกจะเยอะไปไหนไอ้ตี๋”
“เอาน่า สีสัน...ไม่ยากเลยครับคุณดาว แค่เดินสวนเฮียตอนเดินพูดมาเฉยๆ คุณดาวไม่ต้องพูดอะไร”