บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 10 หน้า 8
เต็งเดินหอบสัมภาระมายังตามทางเดินไปบ้านพัก ทอยและเวนิสคุมไมโครโฟนและกล้องถอยหลังตามจังหวะ ชิดดาวคอยเคลียร์และระวังผู้คนให้
“หลังจากนั้นช่วงกลางเดือนตุลาคมจนถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์ เราก็จะเจอกับลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือเป็นลมที่พัดมาจากประเทศจีน” เต็งเดินมาหยุดที่หน้าบ้านพัก เปลี่ยนมุมมารับเต็งที่ยืนอยู่หน้าบ้านพัก
“จะพาอากาศแห้งและเย็นมาปกคลุมภาคเหนือและตอนกลางของประเทศ ส่วนภาคใต้จะมีฝนตกชุกโดยเฉพาะภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย...” เต็งยิ้มแย้ม “เสียดายวันนี้เวลาหมดแล้วครับ พรุ่งนี้เรามาลงรายละเอียดเป็นเดือนๆ กันเลยตั้งแต่มกรายันธันวาว่าเดือนไหนเที่ยวทะเลที่ไหนแล้วสวยงามและปลอดภัยมั่ง วันนี้ขอตัวพักผ่อนก่อนนะครับ” เต็งยิ้มแย้มโบกมือ “บ๊ายบายครับ” เต็งเดินขึ้นบ้านไป
เวนิสจับกล้องตามไป “เยี่ยมครับเฮีย”
“ถ้าเสียงไม่โอค่อยไปพากย์ทับเอาแล้วกัน”
“แหม ถ้ามีงบทำซีจีประกอบหน่อยล่ะเพอร์เฟ็คเลย”
“ของบป๊าแกมาให้สิ
“แรง...” เวนิสเก็บอุปกรณ์ไป เต็งยิ้มแย้มหันไปมองทางชิดดาวทันที ชิดดาวยกนิ้วโป้งชมเชยเต็ง เต็งยิ้มรับอยากมีความสุข ทอยดูเบื่อๆ เซ็งๆอย่างเห็นได้ชัด
กองถ่าย โต้กำลังซ้อมคิวบู๊กับพระเอกละคร โดยมีผู้กำกับคิวบู๊หรือครูมวยคุมการฝึกซ้อมอยู่ โต้ชกต่อยกับพระเอกแบบช้าๆ เน้นท่าถูกต้องจนครบตามสคริปต์ ละอองคอยถ่ายภาพเก็บช็อตเท่ๆ ของโต้อยู่ไปมา สีหน้าปลาบปลื้ม ครูมวยยิ้มแย้ม “โอเค...ท่าเป๊ะแล้ว ขอเร็วแบบเหมือนจริงเลยนะ พระเอกโอเคครับ”
โต้เคลียร์คิวกับพระเอกอีกที “เอ็มจะชกเราด้านไหน” พระเอกซ้อมท่าชกมาเบาๆ
โต้หลบช้าๆ “โอเค มุมนี้เลยนะ...” โต้หันไปบอกผู้กำกับ “พร้อมครับพี่”
“โอเค ประจำบล็อก ซ้อมเหมือนจริงเลยนะ” โต้และพระเอกเข้าประจำบล็อกแล้วเริ่มคิวบู๊ ทั้งคู่ชกต่อยกันรวดเร็วสมจริงชวนหวาดเสียวมาก ละอองมองลุ้นๆ กลัวๆ อยู่ไปมา อารมณ์ผู้หญิง ถึงจังหวะที่โต้ต้องโดนชก โต้จงใจผิดคิว กะให้โดนชกจะได้หยุดกอง แต่พระเอกของเรื่องสติดียั้งมือไว้ทัน เลยชกโดนโต้แบบเฉียดๆ เบาๆ ละอองร้องลั่น ห่วงโต้มาก “ว้าย” พระเอกและผู้กำกับรีบเข้าไปดูโต้ พระเอกยกมือไหว้ “โทษทีโต้”
ผู้กำกับคิวบู๊ดูหน้าโต้ “หล่อเหมือนเดิม ไม่มีปัญหา”
ละอองเข้ามาโวยเลย “แต่ฉันมีปัญหาค่ะ...” ละอองหันจ้องหน้าพระเอก “ระวังด้วยนะ ถึงโต้จะไม่ใช่พระเอกละครเรื่องนี้ แต่รับงาน อีเวนท์เยอะกว่าพระเอกซะอีก” พระเอกเคือง “แต่คนผิดคิว...”