บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 17 หน้า 2
กาโม่ตวาดใส่ “ไม่”
“ช่างเถอะค่ะ”
“ช่างไม่ได้หรอกครับ” เต็งจะเข้าไปจับตัวกาโม่ ทอยคอยกันไม่ให้ถึงตัว “พอเถอะค่ะเฮีย”
เต็งโกรธ “ถอยไปทอย” เต็งผลักทอยออกไปพ้นๆ ทอยเซไปตามแรงผลักเต็งเล็กน้อย
เต็งคว้าแขนกาโม่ขึ้นมา “กาโม่เป็นเด็ก ไปเรียกผู้ใหญ่ว่ามันได้ยังไง ลุงไม่เคยสั่งสอนให้กาโม่เป็นเด็กหยาบคาย ไร้ มารยาท ไม่รู้จักเด็ก ไม่รู้จักผู้ใหญ่แบบนี้...”
กาโม่ร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความเสียใจมากที่โดนเต็งตี ดุว่าด้วยสีหน้าและน้ำเสียงโกรธจัดที่สุดตั้งแต่เป็นลุงหลานกันมา เต็งกระชากแขนกาโม่แรงๆ “ลุงสั่งให้ขอโทษอาดาวเดี๋ยวนี้”
กาโม่จ้องเขม็งไปที่ชิดดาว ด้วยสายตาโกรธเกลียด ชิดดาวเห็นสายตาเกลียดชังของกาโม่ เสียใจอย่างจับใจ น้ำตาคลอขึ้นมาท่วมตาทันที “ไม่” กาโม่สะบัดมือเต็งออก พูดทั้งร้องไห้ หันมาจ้องหน้าเต็ง เสียงดัง
“กาโม่เกลียดลุง” ทุกคนตกใจคิดไม่ถึงว่ากาโม่จะย้อนมาเล่นงานเต็งแทน เต็งผงะไปด้วยความเสียใจเหมือนกัน สวนใส่อย่างไม่ทันคิด “เกลียดลุงก็ดี เกลียดกันก็ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน พ่อเรากลับมาก็ไปอยู่กับเค้าเลย”
ทุกคนอึ้งกันไปเงียบกริบ “เด็กดื้อยังงี้ลุงก็ไม่อยากเลี้ยงเหมือนกัน”
กาโม่ร้องไห้โฮ ผลักเต็งออกไปแรงๆ แล้ววิ่งหนีขึ้นบ้านไปปึงปัง ทอยน้ำตาคลอตามกาโม่ ต่อว่าเต็ง
“เฮียใจร้ายที่สุดเลย” ทอยรีบตามกาโม่ไปขึ้นบันได เต็งถอนใจยาวออกมา ทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟา เสยผม หน้าเครียดก่อนจะเหลือบตามองไปทางชิดดาว ชิดดาวมองมาทางเต็งแล้วน้ำตาไหลออกมา เต็งอึ้งๆไป ชิดดาวเดินเร็วออกจากบ้านไป “เดี๋ยวครับคุณดาว” เต็งรีบวิ่งตามชิดดาวออกไป ทอยที่กำลังจะขึ้นบันได หยุดกึก หันมองดูด้วยสีหน้าไม่พอใจ ก่อนจะตัดสินใจเลือกที่จะทิ้งกาโม่แล้วตามทั้งคู่ออกไป
ฃชิดดาวน้ำตาซึมเดินเร็วมาถึงประตูรั้วบ้านเต็ง เต็งรีบวิ่งตามมาขวางเอาไว้ “เดี๋ยวครับคุณดาว”
ชิดดาวซับน้ำตาออก “ให้ดาวกลับไปเถอะค่ะ”
เต็งสีหน้าจริงจัง หนักแน่น ขวางทางออกไว้เลย “ไม่ครับ ผมไม่ยอมให้คุณดาวทิ้งผมไปไหนอีกแล้ว”
ชิดดาวพูดทั้งน้ำตาคลอ “ดาวคือตัวปัญหา ทุกอย่างกำลังไปด้วยดี ถ้าดาวไม่กลับมา โต้ก็ไม่กลั่นแกล้งคุณเรื่องงานอีก กาโม่กับคุณก็ไม่ต้องทะเลาะกัน” ชิดดาวมองหน้าเต็ง น้ำตาไหลซึมออกมา “ดาวไม่น่ากลับมาเลย”
ทอยเดินตามออกมาพร้อมพูดเสริมทันที ทอยสีหน้าเขม่นหมั่นไส้ “คิดได้ก็ดี” เต็งและชิดดาวหันมองทอย
ทอยเดินเข้ามาหาทั้งคู่ “เฮียจะเสียสละเพื่อผู้หญิงคนนี้มากเกินไปหน่อยแล้ว เฮียจะยอมเสียงาน เสียหลาน เพื่อผู้หญิงคนเดียวเนี่ยนะ” ชิดดาวเงียบกริบพูดไม่ออก