บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 18 หน้า 2
เวกมองไม่ค่อยไว้ใจภูวเดช ภูวเดชยิ้มๆรอฟังคำตอบ
“เอ้า! มัวแต่อ้ำอึ้งอยู่ได้ คุณภูอุตส่าห์ออกปากว่าจะช่วย งั้นเดี๋ยวป้าเล่าให้ฟังเองค่ะ คือเรื่องมันมีอยู่ว่า....” คุณต๋อยได้โอกาสรีบเล่า
หลังจากที่ภูวเดชได้ฟังเรื่องราวจากปากคุณต๋อย ก็รีบแอบออกมาโทรศัพท์หาอิงอร “ฮัลโหลคุณอิงเหรอครับ! โป๊ะเช๊ะเลยครับ! วิไล เด็กรับใช้ของคุณมณคือคนเดียวกับวิไลลักษณ์ เมียของนายอาทิตย์แน่นอนครับ!”
“ขอบคุณนะคะคุณภู คราวนี้นายอาทิตย์จะได้รับรู้รสชาติของความเจ็บปวดที่แท้จริงสักที!!” อิงอรยิ้มสะใจกับเรื่องที่ได้รู้
ที่บ้านของรัฐรวี รัฐรวีกับมณฑิราเดินมาที่หน้าตัวบ้าน รัฐรวีกำลังจะเดินนำมณฑิราเข้าไป
หญิงสาวดึงแขนรัฐรวีไว้ “เดี๋ยวก่อนค่ะ” รัฐรวีชะงัก “คุณแน่ใจนะว่าคุณโอเค?”
“โอเคสิครับ ผมอยากให้คุณเจอพ่อกับแม่ผมจริงๆ”
มณฑิรารู้อยู่แล้วว่ากำลังจะเกิดอะไรกับรัฐรวี เลยเป็นห่วงว่ารัฐรวีจะรับมือไหวไหม “แล้วถ้าแม่คุณไม่ชอบฉันขึ้นมา คุณจะทำยังไงคะ?”
รัฐรวีคิดว่ามณฑิรากลัว เลยให้กำลังใจ “ผมก็จะพิสูจน์ให้คุณแม่เห็นว่าท่านคิดผิด.. ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมจะอยู่ข้างคุณ ไม่ว่าจะมีอุปสรรคอะไรเราก็จะผ่านไปด้วยกัน”
รัฐกับภัสสรเดินออกมาจากข้างในบ้าน
“ได้ยินเสียงรถมาถึงนานแล้ว ต้องให้ออกมารับใช่ไหม ถึงจะเข้าไปกันได้” แค่เจอหน้า ภัสสรก็เริ่มประชดประชันซะแล้ว
รัฐรวีอึ้ง หนักใจที่เห็นแม่อคติกับมณฑิรา “คุณมณฑาครับ นี่คุณพ่อคุณแม่ผมครับ”
หญิงสาวยกมือไหว้รัฐกับภัสสร
รัฐรับไหว้ยิ้มๆ ขณะที่ภัสสรรับไหว้อย่างเสียไม่ได้
รัฐ ภัสสร รัฐรวี มณฑิรานั่งกินน้ำชาอยู่ด้วยกันในสวนหน้าบ้าน แม่ชื่นเอาจานคุกกี้มาเสิร์ฟให้บนโต๊ะเห็นว่าบรรยากาศอึมครึมสุดๆ
“กินน้ำชาสิ.. กินเป็นหรือเปล่า?” ภัสสรเอ่ยขึ้น เหมือนจะดูถูกหน่อยๆ
“เป็นค่ะ” มณฑิราตอบพร้อมกับยกน้ำชาขึ้นจิบอย่างเรียบร้อย รัฐรวีมองยิ้มๆ
“อย่าหาว่าฉันอย่างนู้นอย่างนี้เลยนะ เธอเป็นลูกเต้าเหล่าใคร? แล้วพ่อแม่ทำงานอะไร?” ภัสสรทำท่าเหมือนถือตัวมากๆ
“เสียมารยาทน่ะคุณ!” รัฐเอ่ยปราม