บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญ ตอนที่ 28 หน้า 2
5 มีนาคม 2557 ( 14:39 )
1.2M
แก้วเดินช้าๆ ขมขื่นมาในห้อง ที่ตู้ไซต์บอร์ดปลายเตียง วางซึงของยอดหล้าไว้ ดูวาววับในความมืดสลัว แก้วเดินมาจนชิด เอานิ้วมือดีดซึงเบาๆ เสียงซึงดังสะท้อนสะท้าน แก้วหม่นหมองน้ำตาเอ่อจนต้องรีบปาดทิ้ง
พิมพ์ดาว พิมพ์เดือนนั่งอยู่ปลายเตียง มีหนังสือพงศาวดารตำนานเมืองเหนือที่ได้มาใหม่กางอยู่ 3-4 เล่ม จันทรานั่งอยู่บนสตูลโต๊ะเครื่องแป้ง
“ในที่สุดก็เจอค่ะ ไปเจอในเล่มตำนานเมืองเชียงดาว เล่าว่าในกลางสมัยเจ้าแสงอินทรเกิดกบฏของจอมขมังเวทย์ขึ้น”
“จองขมังเวทย์หรือ”
พิมพ์ดาวนิ่งฟัง
ตรีภพนั่งเอนบนเดย์เบด ตรงหน้ามีเครื่องมือสะกดจิต เข็มนั้นเอนไปมาซ้ายขวา ตฤณพูดอย่างช้าชัด
“จิตของแกจะดิ่งลึก...กลับไป...กลับไป...เพื่อค้นดูว่ามีอะไรเกิดขึ้น”
ตรีภพหรี่ตาลงเข้าสู่ภวังค์ เข็มของเครื่องมือสะกดจิตเอียงไปมา มันเริ่มเบลอและพร่าเลือน
เจ้าหลวงแสงอินทรยืนนิ่งขึงมองดูยอดหล้าที่หมอบอยู่ที่พื้นอย่างผิดหวัง เจ้านางหอมุกอยู่บนตั่งนั่งเมินหน้า นางผัน นางเผื่อนหมอบอยู่เบื้องหลัง ด้วยเป็นเรื่องน่าอายจึงมีข้าไทแสนหลวงคนสนิทไม่กี่คนเท่านั้นอยู่รายรอบ
“เจ้าทำเสน่ห์เพื่อแย่งผัวจากน้อง เจ้าฆ่าคนเพื่อปกปิดความชั่ว เจ้าทำลายสัมพันธ์ของเวียงแก้วกับเมืองใต้จนพังยับ นี่นะหรือ ลูกสาวที่ข้ารักยิ่งแก้วตา”
ยอดหล้าเงยหน้าขึ้น ร่ำร้อง น้ำตาริน
“เจ้าพ่อข้าถูกใส่ความ ดารารายคือต้นเหตุทั้งหมด ดารารายให้ครูบาสรีทำเสน่ห์เล่ห์กล แล้ววางกลใส่ความให้ข้าเป็นคนผิดเจ้า”
เจ้าแสนอินทรไม่เชื่อ เจ้านางหอมุกมองลูกสาวอย่างเวทนา
“เจ้าต่างหากคือตัวต้นเหตุ เจ้าต่างหากที่ใส่ความน้อง”
เจ้าแสงอินทรก้าวมาใกล้ “แต่ข้าอยากรู้ว่าผู้ใดสอนมนต์แลเล่ห์กลให้เจ้า”
“ท่านอาจารย์ข้าเป็นนักพรต ถือสันโดษเร้นกายในป่าเขา ท่านสอนมนตรา เพื่อให้ข้าปกป้องตัวเท่านั้น”
เจ้าแสงอินทรยิ่งโกรธ “หรือว่ามันคือเถรกระอำ”
ยอดหล้าผงะ นางผัน นางเผื่อนมองหน้ากัน