บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญ ตอนที่ 14 หน้า 5

ยอดหล้าจับดารารายมานั่งหน้าคันฉ่อง จับดารารายแต่งตัว แต่งหน้า แต่งผมจนงามสะคราญ นางผัน นางเผื่อน นั่งอยู่แทบเท้าแอบค้อนควักดาราราย ดารารายหันมาเถียงยอดหล้าอยู่
    “เจ้าเป็นเจ้านางน้อยแห่งเวียงแก้วต่างหาก ดูซิว่าเจ้างามแค่ไหน”
ดารารายมองดูตัวเอง พอใจกับความงามที่เห็น แต่ก็ทำปากยื่น
    “งามอันใด ข้าคือดาวส่งแสงริบหรี่ แต่เจ้าพี่คือจันทราทรงกลด ทอแสงเต็มฟ้า”
“จริงเจ้า” นางผัน นางเผื่อน สอด “ให้แต่งเท่าใดก็ไม่งามเท่าเจ้า”
ดารารายไม่สะทกสะท้าน แลบลิ้นหลอก 2 พี่เลี้ยงทรงโต แต่ยอดหล้าโกรธตาวาว หันขวับมาเอาเรื่อง
    “ผัน เผื่อน หุบปากของเจ้า แล้วออกไปให้พ้นหน้าข้า”
นางผัน นางเผื่อนหน้าเสีย ลนลานขยับถอย ยอดหล้าหันมาหาดารารายที่ยังยิ้มอยู่
    “อย่าว่านังสองคนเลยเจ้า มันพูดคำจริง ทำเช่นใดข้าก็ไม่เทียบทันเจ้าพี่”
    “พูดอันใด ใครต่อใครก็รักเอ็นดูเจ้า”
    “แต่มิใช่เจ้าพ่อ เจ้าพ่อคงชังน้ำหน้าข้านักเจ้า”
ดารารายหมองลง ยอดหล้าจับไหล่ ปลุกปลอบ
    “เจ้าก็อย่าขัดใจ ทุ่มเถียงเจ้าพ่อนักซี”
ดารารายเศร้าวูบเดียว ก็ลอยหน้าเป็นเชิงว่า ทำไม่ได้ ยอดหล้าค้อนน้อง อ่อนใจ จัดดอกไม้คำให้ต่อ