บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 16 หน้า 3

ตอนนั้นทาเคชิอายุ 10 ขวบ ส่วนไอโกะอายุ 8 ขวบ ไอโกนั่งร้องไห้อยู่ในสวนที่เต็มไปด้วยดอกไม้นานาพันธุ์ มีผีเสื้อบินมาเกาะดอกไม้มากมาย สวยงามมาก 

ทาเคชิผ่านมาเจอ จึงเข้ามาถามด้วยความแปลกใจ “ไอโกะ...ร้องไห้ทำไม”

“ไอโกะสะดุดล้มตอนไล่จับผีเสื้อ”  

ทาเคชิมองหาบาดแผลที่ตัวไอโกะอย่างเป็นห่วง “เจ็บตรงไหน? ไปหมอเถอะ”

“เจ็บใจที่จับผีเสื้อไม่ได้” ไอโกะพูดน้ำเสียงงอน ๆ 

ทาเคชิอึ้งไปสักพัก แล้วขำไอโกะ เพราะเข้าใจว่าไอโกะร้องไห้เพราะบาดเจ็บ “ผีเสื้อเป็นแมลงรักอิสระ ยิ่งไล่ตาม มันก็ยิ่งบินหนี” 

ทาเคชิเดินไปยังแปลงดอกไม้ที่มีผีเสื้อสีสันสวยงามเกาะ และบินอยู่รอบ ๆ แล้วแบมือของเขายื่นออกไปช้า ๆ นิ่ง รอเวลา ผีเสื้อตัวหนึ่งบินมาเกาะบนมือทาเคชิ ไอโกะตาโต ตื่นเต้นมาก ทาเคชิส่งสายตาให้ไอโกะเงียบ ห้ามเสียงดัง แล้วค่อย ๆ เลื่อนมือที่มีผีเสื้อเกาะนิ่งอยู่บนฝ่ามือ หันไปให้ไอโกะดูอย่างชัดเจน 

ทาเคชิบอกเบาๆ “อยู่เฉยๆ เดี๋ยวผีเสื้อก็บินมาเกาะเอง”

ไอโกะมองทาเคชิด้วยแววตาทึ่ง และชื่นชม

ไอโกะ เงยหน้ามองผีเสื้อบินหนีไปจากพุ่มไม้ 

“เคยได้ยินคนเปรียบเปรยว่า ความรักเหมือนผีเสื้อ  ยิ่งไล่ตามก็ยิ่งบินหนี หยุดเมื่อไหร่มันก็จะมาหาเราเอง” ไอโกะหันมายิ้มหวานให้ทาเคชิ แววตาเป็นประกายที่เปี่ยมด้วยรัก  

“รักก็คือรัก... คือความรู้สึกที่คนหนึ่งมีให้อีกคน ไม่ใช่คำเปรียบเปรยจากจินตนาการของคนอื่น”

“ความรู้สึกที่ไอโกะมีให้ทาเคชิ ก็เรียกว่ารักได้ใช่ไหม?”

ทาเคชิอึกอัก พูดไม่ออก

“แม่เสีย...ไอโกะก็มีแต่พ่อกับพี่ซาโตชิคอยให้ความรักและตามใจทุกอย่าง ไอโกะชินกับการได้รับความรัก  จนมาเจอทาเคชิ... จึงรู้ว่าการรักใครสักคนมันเป็นยังไง” น้ำเสียงอ่อนโยนของไอโกะ ทำให้ทาเคชินิ่งฟัง “ถึงเราสองคนจะถูกหมั้นหมายเพราะคำสัญญาของพ่อกับลุงอิจิโร่  แต่ความรู้สึกที่ไอโกะมีต่อทาเคชิ เกิดจากหัวใจของไอโกะเอง”  

ไอโกะยื่นมือไปกุมมือทาเคชิ  แววตาอ้อนวอน “ไอโกะอาจจะเอาแต่ใจ งานบ้านงานเรือนก็ไม่ได้เรื่อง แต่ไอโกะก็จะพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อทาเคชิ”

สีหน้าไอโกะมุ่งมั่น จริงจัง ทาเคชิมองไอโกะ รู้สึกสับสน    

ที่บ้านมิซาว่า ขณะทานอาหารกับบิดา ซาโตชิวางตะเกียบลงอย่างอดไม่ได้ “พ่อไม่น่าปล่อยให้ไอโกะอยู่กับทาเคชิตามลำพัง” 

“เป็นว่าที่คู่หมั้นกัน อยู่ดูแลกันก็ไม่แปลก”