บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 22 หน้า 5
ริกิปรี่เข้าไปกอดไอโกะไว้แน่น ก้มหน้ากลั้นเสียงสะอื้น ใบหน้าแดงก่ำ ขบกรามแน่นเพื่อระงับความโศกเศร้าอย่างหนัก “ใครฆ่าลูกฉัน... มันจะต้องตายอย่างทรมานที่สุด!”
ไอโกะร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในอ้อมกอดริกิ เศร้าเสียใจมาก
ห้องทำงานเคนอิจิ เคนอิจิหัวเราะลั่นด้วยความสะใจ “ส่งคนหาศพไอ้ซาโตชิจนทั่วก็ไม่เจอ สุดท้าย...มันก็โง่กลับมาตายเอง”
ยามะเยินยอ “นายฉลาดมากที่ให้คนของเราปลอมตัวเป็นพวกโอะนิซึกะ จนซาโตชิยอมขึ้นรถมาด้วย”
โคเฮผสมโรง “การตายของซาโตชิจะทำให้มิซาว่ากับโอะนิซึกะฆ่ากันเอง”
“สินค้าล็อตใหญ่ของฉันถูกตำรวจยึดไว้เป็นของกลาง ทำให้ฉันขาดทุนย่อยยับ คราวนี้ฉันจะเก็บกำไร ย้อนหลัง ฮุบที่ดินทั้งหมดของเมืองนี้มาครองคนเดียว” เคนอิจิหัวเราะร่าอย่างมีความสุข ยามะกับโคเฮหัวเราะชอบใจไปกับเจ้านาย
ชินอิจิหลุกหลิกร้อนใจ อยากหาทางไปส่งข่าวให้โอะนิซึกะ แต่ไม่มีโอกาส จนหันไปเห็นสายตาเคนอิจิจ้องมองเขาเขม็ง จึงรีบออกตัว “ผมขอตัวไปดูแลความเรียบร้อยที่ไนต์คลับก่อนครับ” ชินอิจิก้มศีรษะแล้วเลี่ยงออกไป
“จับตาดูชินอิจิเอาไว้ ท่าทางมันไม่น่าไว้ใจ”
“ครับนาย”
เคนอิจิมองตามชินอิจิอย่างไม่ละสายตา รู้สึกไม่ไว้ใจ
ห้องนอนทาเคชิ แพรวดาวหันมาหาทาเคชิ ท่าทางตกใจ “เจอศพคุณซาโตชิแล้วเหรอคะ”
“ท่านโอะซะมุให้คนมาส่งข่าวตอนเย็น บอกว่าลุงริกิไม่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการตายของซาโตชิเลย” ทาเคชิพูดด้วยสีหน้าหนักใจ
แพรวดาวเดา “เพราะมิซาว่าโซเรียวต้องการแก้แค้นด้วยตัวเอง?”
“ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเคนอิจิ” ทาเคชิครุ่นคิด “พรุ่งนี้ผมจะไปเคารพศพซาโตชิ”
“แต่มันอันตราย ถ้ามิซาว่าโซเรียวคิดว่าคุณฆ่าคุณซาโตชิ”
“ความแค้นกับหน้าที่ของตระกูลเป็นคนละส่วนกัน ผมมั่นใจว่าลุงริกิไม่ทำอะไรเอิกเกริกในพิธีศพของลูกชายตัวเอง”
แพรวดาวไม่สบายใจ เป็นห่วงทาเคชิ
หน้าบ้านมิซาว่า ขบวนรถของโอะนิซึกะหลายคันแล่นเข้ามาจอดหน้าทางเข้างานศพ คัตสึกับ เซกิ วิ่งลงมาเปิดประตูให้ทาเคชิ แพรวดาว ริว ทาโร่และโคจิลงจากรถ ขณะที่พวกโอะนิซึกะกำลังจะก้าวเข้าไปในงานศพ
จูโร่ และลูกน้องมิซาว่าที่ยืนเฝ้าอยู่หน้างานอีก 2 คน ก็ขยับเข้ามาขวางทาง