บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 11 หน้า 4
โคจินิ่งมองทาโร่ ถอนใจด้วยความเป็นห่วง
ห้องทานอาหารบ้านโอะนิซึกะ ทาเคชิพาแพรวดาวมานั่งอยู่ที่โต๊ะทานอาหาร สักพักริวก็เดินเข้ามาในสภาพที่เพิ่งตื่นนอนเหมือนเมื่อครู่ ยังไม่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แพรวดาวหันมองริว งง ๆ ไม่อยากเชื่อสายตา
ทาเคชิชินซะแล้ว “ไม่ต้องแปลกใจ ริวมันหล่อแค่ตอนอยู่ต่อหน้าสาว ๆ”
ริวเย้า “ถ้าสาวสวยตรงนี้ไม่มีเจ้าของก็ไม่แน่”
ทาเคชิรีบโอบเอวแพรวดาว เป็นเชิงหวง
“อ๊ะ ข้าวใหม่ปลามัน กอดกันไม่ห่าง”
แพรวดาวจะแก้ตัว “ไม่ใช่ค่ะ เราแค่”
“รักมากหวงมาก ไม่อยากห่างกันสักวินาที” ทาเคชิดึงตัวแพรวดาวเข้ามาโอบกอดและหอมแก้ม
ริวตาโต “โหย... อิ่มรักขนาดนี้ ไม่ต้องกงต้องกินกันแล้วข้าว”
แพรวดาวสะดุ้ง จะขัดขืน แต่ทาเคชิแอบกระซิบบอกแพรวดาวเบา ๆ ย้ำเรื่องตบตาทุกคน “อย่าลืมสิ... ต่อหน้าทุกคน คุณคือโอคุซังของผม”
แพรวดาวชะงัก จำใจยอมให้ทาเคชิกอดอยู่อย่างนั้น
ไอโกะปราดเข้า มาเห็นทาเคชิกอดแพรวดาวอยู่ ไอโกะถึงกับเลือดขึ้นหน้า กรีดร้องลั่นบ้าน “กรี๊ด.... นังหน้าด้าน!” ไอโกะปรี่เข้าไปกระชากดึงตัวทาเคชิกับริวออกจากแพรวดาว โดยที่ทั้งคู่ไม่ทันตั้งตัว ก่อนเงื้อฝ่ามือตบหน้าแพรวดาวด้วยความโมโห สุดแรง จนคว่ำไปทางหนึ่ง
“โอ๊ย!”
“เซโกะ!”
“นังผู้หญิงชั้นต่ำ!!” ไอโกะตามไปจิกกระชากผมแพรวดาวขึ้นมา แล้วตบแพรวดาวอีก “แกแย่งทาเคชิของฉัน!” เพี๊ยะ!! แพรวดาวล้มไปอีก
ไอโกะตามไปบีบคอแพรวดาว กระชากลากทึ้งด้วยด้วยพิษรักแรงหึงสุด ๆ “ฉันจะฆ่าแก!!”
ไอโกะบีบคอแพรวดาวแน่น จนแพรวดาวสำลัก หายใจไม่ออก ทาเคชิกับริวรีบพุ่งเข้าไปช่วยกันกระชากตัวไอโกะกับแพรวดาวแยกจากกัน ยื้อกันไปมา
ทาเคชิสั่ง “หยุดนะไอโกะ”
“ไม่!”
“ผมบอกให้หยุด!!” ทาเคชิคว้าข้อมือไอโกะแล้วบีบแน่นด้วยความโกรธ
ไอโกะร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด “กรี๊ด! ไอโกะเจ็บนะ”
ทาโร่วิ่งเข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี ริวช่วยประคองแพรวดาวที่มีสีหน้าตื่นตระหนกลุกขึ้น
ทาเคชิบอกกับทาโร่ “ดูแลโอคุซังด้วย อย่าให้ใครทำร้ายเธอได้เด็ดขาด”
“ครับ โซเรียว” ทาโร่รับคำ แล้วรีบเข้าไปช่วยประคองแพรวดาวออกไป