บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 8 หน้า 4

ไอโกะกับซาโตชิท่าทางไม่ค่อยพอใจ เมื่อต้องมานั่งแถวถัดจากโอะนิซึกะ แสดงถึงความต่ำต้อยกว่าของตระกูล

“ทำไมต้องลำดับที่นั่งประจำตระกูลบ้าบอนี่ด้วย” ไอโกะบ่น

ริกิขบกรามแน่น เจ็บแค้นใจที่ถูกกดดันทางความสำคัญของตระกูล

“จัดที่นั่งให้มิซาว่าอยู่หลังโอะนิซึกะถึงสองแถว  มันให้เกียรติเราน้อยกว่าไอ้ทาเคชิ ทั้งๆ ที่มันเพิ่งขึ้นมาเป็นโซเรียวหลังคุณพ่อ” ซาโตชิชำเลืองมองริกิ รู้ว่าริกิรู้สึกอย่างไร แล้วชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงเข้ามา

“ยินดีที่ได้เจอ”

ริกิหันขวับ เคนอิจิก้มศีรษะทักทาย สีหน้ายิ้มแย้ม

“เคนอิจิ”

ไอโกะกับซาโตชิ มองเคนอิจิ สายตาเหยียด ๆ 

ซาโตชิถาม “ใครเชิญพวกแก?”

“ท่านโอะซะมุเป็นคนมีน้ำใจเชิญทุกคน” 

“จำใจเชิญล่ะไม่ว่า” 

“ยังไงผมก็รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับเชิญ  และดีใจที่ลำดับตระกูลเราใกล้เคียงกัน”

“อันธพาลชั้นต่ำอย่างแก ไม่มีสิทธิ์มาเทียบเท่าตระกูลฉัน” ริกิพูดพลางหันหน้าหนีไปทางอื่น ไม่อยากคุยกับเคนอิจิ เคนอิจิยิ้มกริ่ม ไม่สะทกสะท้าน 

ริวสะกิดทาเคชิ ทันทีที่เห็นเคนอิจิ “ไอ้เคนอิจิ”

ทาเคชิหันมองตามริว เห็นเคนอิจิ ชินอิจิ นั่งอยู่แถวเดียวกับกลุ่มมิซาว่า 

ทาโร่ โคจิ คาซูมะและมาซาโตะ จ้องมองเคนอิจิไม่วางตา ริวทำท่าจะลุกตรงไปหาเคนอิจิ แต่ถูกทาเคชิยกมือขวางไว้ “ให้เกียรติเจ้าภาพด้วย”

ริวฮึดฮัด จำใจนั่งลง โคจิ คาซูมะและมาซาโตะ สบตากัน ภูมิใจที่ทาเคชิเป็นผู้ใหญ่ที่รอบคอบขึ้น

ขบวนพิธีเจ้าบ่าวเจ้าสาวแบบญี่ปุ่นเริ่มขึ้น

ในพิธีแต่งงาน คู่บ่าวสาวทำพิธีทางศาสนาต่อหน้าพระชินโตและญาติผู้ใหญ่ แขกในงานที่ร่วมพิธีต่างนั่งเงียบ มองการประกอบพิธีดำเนินไป 

แพรวดาวเฝ้ามองพิธีแต่งงานด้วยความตื่นเต้น อยากรู้  สักพักรู้สึกว่ากำลังถูกใครบางคนมองอยู่ หันไปเจอทาเคชิ ทั้งสองประสานตากันอย่างจัง ทาเคชิยิ้มนิดๆ ให้แพรวดาว  แพรวดาวยิ้มตอบโดยอัตโนมัติ 

มิโยะโกะหันไปสังเกตเห็นสายตาของทาเคชิกับแพรวดาว มิโยะโกะกระซิบอย่างตื่นเต้น “ทาเคชิยิ้มให้เซโกะ”