บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 15
ณ ทุ่งดอกดาวเรือง สีเหลืองอร่าม กว้างขวางสุดลูกหูลูกตา ทาเคชิกับแพรวดาวเดินกุมมือกันชื่นชมทุ่งดอกดาวเรืองอย่างมีความสุข
“ในที่สุด... ผมก็ได้ใช้ชีวิตสงบสุข อยู่กับคนที่ผมรัก”
“ฉันดีใจที่มีคุณอยู่เคียงข้างฉันค่ะ… อะนะตะ”
“คิมิ...ที่รักของผม”
ทาเคชิกับแพรวดาวสบตากัน ยิ้มหวาน
“ทาเคชิ...” เสียงของอิจิโร่ดังแว่วมา
“พ่อ?” ทาเคชิหันมองไปรอบ ๆ ทุ่งดอกดาวเรือง ไม่ปรากฏร่างอิจิโร่ หันกลับมาอีกที ก็ไม่เจอแพรวดาวแล้ว “เซโกะ?”
“ทาเคชิ... ช่วยพ่อด้วย”ทาเคชิชะงัก หันขวับไปมอง ตกใจเมื่อเห็นร่างอิจิโร่ชุ่มโชกไปด้วยเลือด ยืนอยู่ไม่ห่างกันนัก สีหน้าและท่าทางของอิจิโร่แสดงออกถึงความทรมานเป็นอย่างมาก “แกต้องเป็นโซเรียว... แกต้องสืบทอดหน้าที่ปกป้องเมืองนี้ จากอันธพาลชั่ว”
ทาเคชิจะขยับเข้าไปช่วยอิจิโร่ แต่ต้องชะงักด้วยความตกใจ ร่างอิจิโร่เปลี่ยนไป กลายเป็นแพรวดาวร้องไห้ น้ำตานองหน้า “ทาเคชิ... อย่าทิ้งฉันนะคะ”
ทาเคชิงง สับสน “เซโกะ นี่มันอะไรกัน?”
ร่างแพรวดาวเปลี่ยนกลับมาเป็นอิจิโร่ที่ชุ่มโชกเลือดท่าทางทรมาน แล้วเปลี่ยนกลับมาเป็นแพรวดาวที่ร้องไห้ด้วยความเสียใจ สร้างความสับสน
“แกจะทิ้งหน้าที่เพื่อผู้หญิงคนเดียวไม่ได้นะทาเคชิ”
“ฉันรักคุณ... เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป”
“คุ้มครองเมืองนี้... ด้วยเกียรติของโอะนิซึกะ”
สีหน้าทาเคชิเต็มไปด้วยความงุนงง เอามือจับศีรษะอย่างปวดหัว ร้องลั่นกับภาพที่เห็นตรงหน้า “อ๊ากกกกกกก”
ร่างทาเคชิที่นอนอยู่บนเตียงกระตุกเฮือก