บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 15 หน้า 4
ริกิมองซาโตชิอย่างเหนื่อยใจ “แกเป็นลูกชายโอคะมิซัง หวังจะให้สืบทอดตำแหน่งโซเรียวต่อจากฉัน แต่แกไม่เคยทำให้ภูมิใจ สร้างปัญหาให้ฉันตลอด”
ซาโตชิขรึมขึ้น สีหน้าเริ่มไม่พอใจ
“ถ้าแกยังทำตัวไม่ได้เรื่องแบบนี้ แผนที่มิซาว่าจะยิ่งใหญ่เหนือโอะนิซึกะจะไม่มีวันสำเร็จ!”
“ในเมื่อผมมันแย่มากในสายตาพ่อก็ยกตำแหน่งโซเรียวให้ลูกชายที่เกิดจากโอคุซัง เมียรองของพ่อไปเลยสิ!”
“ไอ้ซาโตชิ!!” ริกิตบหน้าซาโตชิฉาดใหญ่ ซาโตชิจับแก้ม ไอโกะเปิดประตูเข้ามาพอดีถึงกับผงะตกใจ เมื่อเห็นริกิกับซาโตชิกำลังทะเลาะกันอยู่
ริกิรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เพราะไม่อยากให้ไอโกะรู้เรื่องที่คุยกัน แต่ซาโตชิยังคงหน้าบึ้ง นิ่งๆ
ริกิถามไอโกะ “มีอะไร?”
ไอโกะจ้องริกิกับซาโตชิ ท่าทางเอาเรื่อง
ไอโกะโวยวายริกิด้วยความไม่พอใจ “ทำไมพ่อไม่บอกไอโกะว่าทาเคชิถูกยิง”
ริกิสบตาซาโตชิแวบหนึ่ง ก่อนหันไปอธิบายกับไอโกะด้วยท่าทีใจเย็น “ไม่อยากให้ตกใจ”
“รู้เรื่องทาเคชิหลังคนอื่น ไม่น่าตกใจกว่าเหรอ”
“จะรู้เร็วหรือช้า เธอก็ช่วยอะไรมันไม่ได้”
ไอโกะหันขวับจ้องซาโตชิอย่างไม่พอใจ เหน็บอย่างรู้ทัน “พี่ซาโตชิอยากให้ทาเคชิตาย เพราะไม่อยากให้มีคนเก่งกว่าพี่!”
“ไอโกะ!” ซาโตชิตวาดไอโกะเสียงดัง อารมณ์กรุ่น ๆ เมื่อครู่กลับขึ้นมาอีกครั้ง
ริกิรีบตัดบท ไม่อยากให้ซาโตชิกับไอโกะทะเลาะกัน “มีกันอยู่สองคนพี่น้อง จะทะเลาะกันด้วยเรื่องไร้สาระทำไม”
“ทาเคชิสำคัญกับไอโกะ ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ!”
“เห็นคนอื่นดีกว่าคนในครอบครัว”
“อีกไม่นานทาเคชิก็จะเป็นครอบครัวเดียวกับไอโกะ” ไอโกะเชิดใส่ซาโตชิ หันไปบอกริกิ “ไอโกะจะไปเยี่ยมทาเคชิที่โรงพยาบาล!”
“ยังไม่ฟื้น โอะนิซึกะสั่งห้ามคนนอกเยี่ยม”
“ไอโกะไม่ใช่คนนอก”
“ช่วงนี้งานพ่อกำลังยุ่ง รอว่างแล้วค่อยไปพร้อมกัน”
“แต่พ่อคะ..”
“อยากไปให้เขาไล่กลับมาก็ตามใจ จะได้อายคนทั้งเมือง” ซาโตชิหัวเราะเย้ยหยัน
ไอโกะแผดเสียงใส่ซาโตชิเมื่อถูกขัดใจ “ไอ้พี่บ้า! อ๊ายยยยย” ไอโกะกระแทกเท้าเดินออกไปด้วยความโมโห