บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 19 (จบบริบูรณ์) หน้า 12
“เนี่ยๆๆ มันเตะท้องผมอยู่ หรือว่า...หมอนักษัตรทำคุณไสย์ใส่ผม!!!”
รามิลจ้องท้องเภตรา เห็นมีการเคลื่อนไหวขลุกขลักจริงๆ รามิลตื่นเต้น
“ไม่ใช่คุณไสย์อะไรทั้งนั้นแหละ ลูกเรา! ลูกเราดิ้น!!!” รามิลจับท้องเภตราเบาๆ
“อุ๊ย..ดิ้นแรงมากเลย ดูสิ...” รามิลจับมือเภตราให้คลำท้องตัวเอง
“จริงด้วย!!!” เภตราสะดุ้ง “โอ๊ะๆๆ...ทั้งเตะทั้งถีบ แรงเยอะขนาดนี้ต้องลูกชายแน่ๆ”
รามิล เภตราหัวเราะให้กัน
ห้องโยคะ คลาสโยคะคุณแม่เตรียมคลอด เภตรากำลังโยคะร่วมกับผู้หญิงมีอายุครรภ์ใกล้เคียงกับตัวเอง โดยที่รามิลและสามีของคู่อื่นๆ คอยช่วยภรรยาอย่างใกล้ชิด เภตราทำตามครูฝึกอย่างคล่องแคล่วฮึกเหิม ผิดกับหญิงมีครรภ์คนอื่น จนแทบจะล้ำหน้าครู รามิลต้องคอยเตือนให้เพลาๆ ลง
ผ่านเวลา 1 เดือน เภตรานั่งง่วนประกอบเตียงเด็ก มีอุปกรณ์ช่างและชิ้นส่วนเตียงกระจายเต็มพื้น
รามิลเดินยิ้มพราวมาหยุดที่ประตูห้อง “ดูซิ... ใครมาเยี่ยมเรา”
เภตราเงยหน้ามาเห็น..อาคม นกยูง อั้ม ทอมณี ตามรามิลเข้ามา ทุกคนหอบหิ้วของใช้เด็กมาด้วย เภตราดีใจ รามิลเข้ามาประคองเภตราให้ลุกขึ้น อาคมอดไม่ได้
“เดือนหน้าก็จะคลอดแล้ว ตกลงพี่จะคลอดแบบไหนครับ ผมได้ยินมาว่าในน้ำก็ดีนะพี่”
“เฮ้ย.. เอาคลอดบนบกธรรมดาให้รอดก่อน ว่าแต่แกไปศึกษาเรื่องคลอดลูกทำไมวะ หรือว่า...”
รามิล เภตรามองนกยูง นกยูงยิ้มเขินแล้วลูบท้องแบนๆ ของตัวเอง อาคมยิ้มภูมิใจ
“7 สัปดาห์แล้วค่ะ”
“อุ๊ย ยินดีด้วยนะคะ โตมาจะได้เป็นเพื่อนเล่นกัน”
“นกยูงซื้อของใช้เด็กอ่อนมาฝากค่ะ หวังว่าคงไม่ซ้ำกับที่คุณเภมีนะคะ”
“เจ๊ก็ซื้อเสื้อผ้าเด็กหญิงมาฝากตั้งหลายชุดจ้ะ รับรองใส่แล้วน่ารักเหมือนเจ้าหญิงน้อยๆ เลยล่ะ”
ทอมณีโชว์ชุดเด็กผู้ชายที่ซื้อมา “พี่ทอมว่าชุดเด็กผู้ชายน่ารักกว่าตั้งเยอะฮะ ว่าแต่ลูกน้องเภเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายฮะ”
“ตอนเกิดจะเป็นแบบไหนก็ช่างเหอะ เดี๋ยวโตมาเขาก็เลือกเพศเองแหละ” อั้มเปรย
“ว้าย! จะดีเหรอ” รามิลเหวอ รามิล เภตรา อาคม นกยูง อั้ม ทอมณี หัวเราะเฮฮา
ผ่านเวลา 1 เดือน ห้องนอนคอนโดเภตรา ตอนเช้าตรู่ รามิลกำลังแต่งตัวไปทำงานหน้ากระจก เภตราวิ่งอุ้ยอ้ายผ่านชายหนุ่มไปเข้าห้องน้ำ ปิดประตูปัง เภตราครวญครางสลับกับสูดปากไม่หยุด
“โอย... อูย... คุณเภ...อูยยยส์”
รามิลเดินมาหน้าห้องน้ำด้วยความเป็นห่วง เคาะประตู “คุณมิล เป็นอะไรคะ ท้องผูกเหรอ”
เภตรานั่งชักโครกหน้าดำหน้าแดง “อื้อ ผมปวดขรี้... แต่มันขรี้ไม่ออก อูยยยย...”