บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 11 หน้า 3
คนที่ต้องรับผิดชอบชีวิตทุกคนคือ เธอ”
“พอแล้วทิพฉาย คุณกลับไปก่อนเถอะ ที่นี่ต้องการความสงบ” เจ้าฟ้าทิพฉายหันมองภาธรด้วยสายตาปวดร้าว
“ทำไมภาธร ทำไมแค่นี้คุณก็มองไม่ออกว่าใครจริงใจ” ภาธรกุมมือรวิปรียา เจ้าฟ้าทิพฉายจ้อง
“ผมรู้ ผมมองออกว่าใคร เป็นยังไง” เจ้าฟ้าทิพฉายมองเจ็บปวด น้ำตาหยดกับภาพภาธรกุมมือรวิปรียา
“ทุกคนมีกรรมที่ต้องชดใช้ .. ไม่ใช่แค่ฉัน ไม่ใช่คุณ ผู้หญิงอย่างรวิปรียาคือต้นเหตุทั้งหมด รวิปรียาต่างหากที่มาเพื่อทำลายทุกคน”
“กลับไปก่อนเถอะนะทิพฉาย... ผมขอร้อง....ได้มั้ย”
เจ้าฟ้าทิพฉายน้ำตาหยด ภาธรมองสงสาร แต่ก็ไม่ปล่อยมือรวิปรียา รวิปรียาสีหน้าไม่ยอมเหมือนกัน
เจ้าฟ้าทิพฉายมอง เกลียดรวิปรียา มองภาธรสายตาตัดพ้อเจ็บปวด แล้วหันหลัง เจ้าฟ้าทิพฉายที่เดินออกไปจากภาธร รวิปรียา น้ำตาอาบแก้ม สายตาเจ้าฟ้าทิพฉายมีแต่ความเจ็บแค้น
ในห้องคนไข้ ทินเทพที่สมชายกำลังบีบคอ ดิ้นรนบนเตียง สมชายมองจ้องไปที่ทินเทพ
อดีต ท่าน้ำบ้านคุณหลวง สมชายกำลังเหวี่ยงเบ็ด ทินเทพมองอยู่ใกล้ ปริตตาเดินเร็วมา
“น้องหนูจะฟ้องคุณยาย คุณยายห้ามตกปลามันบาป ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต”
“โธ่ น้องหนู ตกเล่นๆ ได้มาเดี๋ยวก็ปล่อย”
ปริตตาดุ “สมชาย !!!”
สมชายรีบเก็บเบ็ด “ครับ ครับ ไม่ตกแล้วครับ”
“โธ่ สมชาย กลัวไปได้”
“กลัวสิครับ บ้านนี้ใครไม่กลัวคุณปริตตาบ้าง”
“ชั้นไง” ปริตตาเข้ามาทุบหลังทินเทพดังอั๊ก ทินเทพถึงกับตัวงอ สมชายที่เก็บเบ็ดหัวเราะ
“จะฆ่าพี่หรือไง น้องหนู” สมชายหัวเราะกับทินเทพ ปริตตา
ในห้องคนไข้ ทินเทพดิ้นแรงหายใจไม่ออก สมชายมองทินเทพ มือที่บีบคอเกร็งแน่นขึ้น สมชายที่นึกถึงความ หลังเริ่มสับสน น้ำตาสมชายไหลออกจากหางตา เพราะต้องฆ่าทินเทพตามคำสั่งเจ้าฟ้าทิพฉาย ทั้งๆที่เคยสนิทกับทินเทพ “คุณทิน ยกโทษให้ผมด้วย”
หน้าห้องไอซียู ภาธรมองรวิปรียา รวิปรียาสังหรณ์ใจ “ไปดูคุณตากันก่อนค่ะ”
รวิปรียารีบดึงภาธรเข้าไปในห้องไอซียู