บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 6
นางทิพย์ ตอนที่ 6
บทประพันธ์ : แก้วเก้า / บทโทรทัศน์ : ดารากร
ในห้องนอนทินเทพ ทินเทพยังนอนอยู่ ไม่ได้สติ ผกาที่กลับมาจากโรงพยาบาล เดินมาข้างเตียง มองทินเทพที่นอนนิ่ง ถามเสียงเข้ม “คุณทินไม่สบายขนาดนี้ ทำไมไม่มีใครบอกฉัน”
ป้าสมกับจรวยที่ยืนห่างหน้าจ๋อย ผกาหันกลับมองทินเทพสายตากังวล
โบราณสถาน อยุธยา ภาธรเดินมาอีกด้าน สีหน้าไม่สบายใจ เห็นแต่ภาพเจ้าฟ้าทิพฉายในชุดไทย ภาธรหันไป ปริตตากำลังเดินมา หยุดมองไปที่พระประธานองค์ใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางแจ้ง ภาธรมองว่าปริตตาจะทำอะไร
ปริตตานั่งลงพับเพียบ ก้มกราบซากพระพุทธรูปอย่างงดงาม ภาธรมองตะลึงในความอ่อนช้อยของปริตตา
สายตาทิพปริตตามองไปที่พระพุทธรูปด้วยความเสียดาย สะเทือนใจ
ที่พื้นใกล้ปริตตา แมงป่องเลื้อยเข้ามา ปริตตาไม่ทันระวัง ปริตตากำลังจะลุก แมงป่องต่อยเข้าที่ข้อเท้า
“โอ๊ย” ปริตตามองที่แมงป่องบนพื้นด้วยความโกรธวาบ ไฟสีดำจุดพรึ่บแวบเดียว แมงป่องถูกเผาเกรียมชั่วพริบตาด้วยความโกรธของทิพฉาย ภาธรวิ่งเข้ามา”ปริตตาเป็นอะไร”
“ไม่มีอะไรค่ะ” ปริตตารีบละสายตาจากแมงป่อง แต่ภาธรมองตามไปแล้ว “แมงป่องต่อยคุณเหรอ”
“ค่ะ แต่มันตายแล้ว”
“แปลก .. ทำไมเกรียม เหมือนถูกเผา”
“โอ๊ย”
ปริตตาแกล้งร้องดังขึ้น ดึงความสนใจ ภาธรหันมามอง “ปวดค่ะ”
“เดินไหวมั้ย ไปล้างแผล หายาทาก่อน” ปริตตาไม่ทันตอบ ภาธรประคองปริตตา ปริตตาเอนตัวเบียดชิดภาธร ภาธรพยุงปริตตาออกไป ด้านหลังรวิปรียายืนมองอยู่ ปริตตามีภาธรประคองผ่านหน้าไป รวิปรียาขยับออกจากด้านหลังซากกำแพงอิฐ มองไปที่ซากแมงป่องเคราะห์ร้าย
“ท่านไม่มีสิทธิ์ทำลายทุกชีวิตที่ขวางท่าน เจ้าฟ้าทิพฉาย” รวิปรียาเสียงผิดหวัง มองไปที่แมงป่อง ซากแมงป่องกลับมามีชีวิต คลานไป รวิปรียามองตามความโกรธรุนแรงของทิพฉายอย่างหนักใจ
ปริตตานั่งพักอยู่ที่เก้าอี้ ภาธรกำลังย่อตัวเอาน้ำแข็งห่อผ้าประคบข้อเท้า ลดบวมให้ ปริตตามอง ภาธรทำด้วยความนุ่มนวล ภาธรเงยขึ้นมา ปริตตายิ้มให้ “ทายาแก้ปวดหน่อยนะ”
ภาธรเปิดตลับยาแก้พิษแมลงกัดต่อย ทาลงที่ข้อเท้า “เหมือนเดิม”