บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 6 หน้า 21
“คุณหญิงพันฉวีไม่สบายหนัก จะทำงานไม่ไหวนะคะ”
“งั้นก็คงต้องเลือกนายกสมาคมใหม่นะคะ ก่อนที่จะลงเสียงเรื่องงบประมาณเพราะเป็นเรื่องสำคัญมาก ตอนนี้ที่ประชุมก็อยู่กันครบ”
“เลือกใหม่เลยเหรอคะ คุณหญิงพันฉวีแค่ไม่สบายนิดเดียว” คุณหญิงพันฉวีพยายามออกเสียง
“ฉันทำงาน..ไหว” คุณหญิงพันฉวีพูดได้แค่นั้น ไอแรงอีกที ล้มตึงลงไปกับพื้น
ทุกคนตกใจพากันลุกมามุงดู บีบนวด คุณหญิงทรงศิริยืนขึ้นช้าๆที่หัวโต๊ะ มองคุณหญิงพันฉวีที่ล้มลงนอนเหยียดยาวกับพื้น คุณหญิงทรงศิริสายตาทั้งสมหวังทั้งเหลือเชื่อ ที่อยู่ๆ ตำแหน่งคุณหญิงพันฉวีก็ตกเป็นของตัวเอง
ในบ้านคุณหญิงทรงศิริ เจ้าฟ้าทิพฉายมองคุณหญิงทรงศิริที่ยิ้มหน้าบาน
“ชั้นไม่อยากจะนึกเลยนะว่าที่แกพูดมันจะจริง จนกระทั่งยายคุณหญิงพันฉวีล้มตึง หามส่งโรงพยาบาลแทบไม่ทัน” ประภาพรรณยืนใกล้ วิวรรณที่ฟังอยู่สีหน้าตกใจ “แล้วอาการคุณหญิงพันฉวีเป็นยังไงมั่งคะ”
“ยังอยู่ไอซียู”
“ห่วงนักก็ไปขอเฝ้าไข้เค้าสิ” วิวรรณ เสียงจ๋อย “ห่วงตามประสาคนรู้จักค่ะ”
คุณหญิงทรงศิริรับสร้อยคอเพชรเส้นเล็กจากประภาพรรณ ส่งให้เจ้าฟ้าทิพฉาย
“ของขวัญสำหรับคำพูดดีดีของแก” เจ้าฟ้าทิพฉายท่าทางไม่อยากรับ คุณหญิงทรงศิริยัดใส่มือ
“ใส่ไว้ เราไม่ใช่คนกระจอกงอกง่อย ชั้นได้มาจากพวกผู้รับเหมา ใส่เวลาไปออกงาน ให้คนมันอิจฉาเล่น”
“ขอบคุณค่ะ”
คุณหญิงทรงศิริเดินอารมณ์ดี เข้าไปห้องทำงานพร้อมประภาพรรณ เจ้าฟ้าทิพฉายมองวิวรรณ
“อยากได้สร้อยเส้นนี้เหรอ”
“คุณปริตตาทำไมเหมือนอ่านใจวิวรรณออก วิวรรณแค่คิดเฉยๆน่ะค่ะ อย่างวิวรรณทำงานทั้งชีวิตยังไม่มีปัญญาซื้อ อีกอย่างสร้อยนี่สวยก็จริงแต่เกินฐานะวิวรรณค่ะ” เจ้าฟ้าทิพฉายส่งสร้อยให้วิวรรณ “ฉันให้”
“ ไม่ๆ ไม่เอาค่ะ คุณหญิงให้คุณหนู”
“ฉันจะบอกคุณหญิงยายเองว่าฉันให้เธอ ตอบแทนความซื่อ”
เจ้าฟ้าทิพฉายวางสร้อยหน้าวิวรรณ วิวรรณหน้าตาตกใจ คนงานเข้ามา “มีแขกมาหาคุณหนูค่ะ”
เจ้าฟ้าทิพฉายมองแปลกใจ
สวนบ้านคุณหญิงทรงศิริ เจ้าฟ้าทิพฉายเดินมาเห็นภาธรที่ยืนรออยู่ในสวน