บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 12 หน้า 2
“คุณไม่ได้เผลอหลับ ..... ฉันรู้”
“อะไรนะครับ?”
“คุณจงใจนอนข้างนอก ..... คุณกำลังย้ำให้ฉันรู้ว่าฉันไว้ใจคุณได้ .....ขอบคุณนะคะ” เที่ยงวันยิ้มเขิน ถูกจับได้
“คุณเดือนไปอาบน้ำให้เรียบร้อยเถอะครับ ผมอยากนอนดูทะเลอีกสักพัก”
“ค่ะ ..... ขอบคุณนะคะ” เดือนสิบเดินเข้าห้องไป เที่ยงวันมองเดือนสิบเข้าห้องไป เที่ยงวันมีความสุขเหลือเกินที่ได้ใกล้ชิดเดือนสิบ
ริมทะเล ฟานยืนอยู่ริมทะเล ฟานหันกลับมา หน้าเศร้ามาก “ฟานต้องไปแล้วนะเที่ยง”
“อย่าไป! ฟาน.... อย่าไป”
“ฟานต้องไปแล้ว ลาก่อน ......”
“อย่าไป!” เที่ยงวันรู้สึกตัว เที่ยงวันจับแขนเดือนสิบแน่น
ห้องรับแขก บ้านดำเกิง
“ยัยเดือนมีงานที่ต่างประเทศ นี่ไม่ได้บอกคุณลำธารเหรอ”
ลำธารฟังก็รู้ว่าดำเกิงไม่ได้พูดความจริง “เค้าโทรหาผม บอกจะไปตามน้องชายที่ทะเล ....”
ดำเกิงหน้าม้าน รู้สึกเสียหน้าที่ถูกจับได้ว่าโกหก
“อ้าวเหรอคุณสกาว ...ผมนึกว่ายัยเดือนไปต่างประเทศ ทำไมไม่บอกผมว่ายัยเดือนไปไหน”
สกาวหน้าเหรอหราที่โดนโบ้ยปัญหามาให้ “เอ่อ ...”
“เดือนไปไหน กับใครครับ”
“นั่นสิคุณ ยัยเดือนไปไหนกับใคร” ดำเกิงจิกตาใส่สกาวให้ตอบคำถามให้ดี
“....ยัยเดือนไปตามน้องที่ทะเลค่ะ แต่น้าไม่ทราบว่าที่ไหน”
“แล้วไปกับใคร” ดำเกิงพยายามเล่นละคร “ไปเองค่ะ ..... เห็นว่าชวนยุพแล้วยุพไม่ว่างเลยรีบไปหาน้องเองคะ”
ลำธารรับรู้ได้ถึงความตะกุกตะกักในน้ำเสียงของสกาว
“เออนี่ ..... คุณลำธารมาแต่เช้าคงยังไม่ได้ทานอะไรมา ....คุณๆมีอะไรกินบ้าง”
“มีข้าวต้ม กุนเชียงทอด แล้วก็หมูผัดหนำเลี้ยบค่ะ”
ดำเกิงถึงกับหน้าถอดสี ที่สกาวมีอาหารเช้าที่ดูไม่หรูหราน่าทาน
“ขอบคุณครับแต่ผมสายแล้ว ขอตัวนะครับ”
ดำเกิงหันให้ถอนใจเฮือกใส่สกาวอย่างไม่สบอารมณ์ สกาวได้แต่ก้มหน้างุด